11 Januari 2022
Snert, wie heeft je gegeten?
Vandaag smulde ik van mijn eigengemaakte snert en had 3 bakken weg te geven, wat inmiddels al gelukt is.
Ik maak altijd teveel. Volgens mijn moeder, is dan de snert/erwtensoep het lekkerst. Veel werk, maar leuk werk. Doe er uren over en alle ingrediënten krijgen aandacht.
Mijn gedachten gaan naar vroeger, hoe we toen de soep aten.
We waren met velen en iedereen mocht mee-eten. Ik was de jongste en het minst dol op erwtensoep. Wat daar allemaal in kwam, veel van het varken, hele poten en hakken en iedereen maar smullen.
Een enorme pan midden op de tafel. Dat was trouwens ook het enige meubilair, een grote tafel met stoelen er omheen. Zitjes met luie stoelen? Nooit van gehoord.
Een drukte van belang, mijn beide zussen met verloofdes. Mijn broer liet verstek gaan, was niet dol op die groene smurrie.
De snert van toen was wel lekker, maar dat vlees met die botten, om van te griezelen.
En dat lawaai, mijn ouders en de vier volwassenen en dit schaap, een nakomertje.
Een drukte van belang en wat het daarna nog ging worden, daar waren inmiddels al speculaties over, wie het meest kon stinken.
We hadden een klein huis en als er dan ook geluid kwam, vooral uit die kerels, houd je maar vast en dan die geuren.
Wonderwel aten we allemaal dezelfde snert, maar we geurden allen anders en dan die praatjes erbij.
Mijn Moeder was een goeie kok en zag kans bijna iedereen om de tafel te krijgen.
Mijn broer was een uitzondering en verdween naar zijn vriendin. Mijn broer lustte bijna niks. Gebakken aardappelen met iets van groente en een lekker stukje vlees, dat dan weer wel.
Ik als jongste moest altijd alles eten, wat de pot schaftte en dat vond ik heel oneerlijk. Het was niet te veranderen.
Mijn Vader lustte werkelijk alles en van zijn eetgewoontes kon ik altijd erg genieten.
Al die commentaren, het is of ik ze nog hoor. Wat heerlijk om even terug te mogen denken aan die tijd.
Eens kwam mijn buurvrouw onderwijl ik snert kookte. Niet best, dacht ik nog, maar gaf haar toch alle aandacht.
Ze had vast iets belangrijks te vertellen en donderde ik alle ingrediënten in één keer in de snert, liet het zachtjes koken en roerde alleen af en toe.
Toen buurvrouw opstapte, was het tijd te eten en eerlijk is eerlijk, de snert smaakte net als anders.
Toch doe ik nu weer alles apart en in bepaalde volgorde. Mijn Moeder deed het zo en ik doe het ook zo, maar lust deze snert, met vlees en worst en spek zonder botjes, toch een stuk liever.
Weer veel te veel gekookt, toch vond ik er afnemers voor.
Drie bakken hebben een andere plek gevonden, vanavond is er nog net een soepkom voor mezelf over en dat was de snert.
Vandaag de laatste bak afgeleverd bij een ex-buurvrouw. Wij ruilden altijd van snert en ik kon haar niet aandoen, geen een bak te brengen.
Het was een stukje lopen, maar ze was erg enthousiast en daar doe je het voor, toch?
Toch terug denkend aan de gezelligheid rondom de tafel? Ik zal het nooit vergeten en de kokkin?
Dankjewel Mam en sorry dat ik dat halve varken niet zag zitten.
XXX èFVé
.
