17 April 2022
Paasfeest...
Om NOOIT weer te vergeten. Ronald ging met me mee naar Anne om hem vooral niet beide dagen alleen te laten en vandaag was de enige dag, dat ik zou kunnen.
Alleen is maar alleen, dus bood Ronald zich aan.
Paasfeest....
Stiften in velerlei uitvoeringen en kleuren pakte ik bijeen.
6 eieren ging ik hard-koken
Plastic-tafelkleed voor/tegen het knoeien.
Eierbakje voor de eieren te laten drogen.
Kladblok om de stiften te controleren.Een mooi geel Paasbakje voor de eieren, als ze gekleurd zouden zijn.
Vol met gekleurde pakmaterialen, alles wat ik had, om vooral de mooie eieren goed te laten uitkomen.
Terug lopen was mijn bedoeling, dus vandaar.
Ik begon het al spannend te vinden, hoopte Anne blij te maken en dat we gedrieën gezellig zouden kleuren, iets wat Anne heel goed kon en Ronald is een kanjer, dus...ik verwachtte er nogal wat van.
Anne zag de grote tas met spullen en ik begin hem uit te leggen, waarmee wij hem zouden verrassen.
Verrassen?
Die kop alleen al! Maar goed, we gingen naar zijn kamer en ik stalde samen met Ronald alles uit. We keken elkaar al verwachtingsvol aan en ik begon uit te leggen en vroeg nog: “Vind je dat leuk, Anne?”.
Alweer die kop, ik schiet weer in de lach, als ik eraan terugdenk. Vooral toen ik Ronald aanzag.
Ronald vroeg hem ook nog en legde uit, wat de bedoeling was en wat zei Anne tegen ons?
“Ik moet hier al zoveel en dan dit ook nog!”. Ik probeerde het op een andere manier in te vullen, maar Anne z’n hoofd stond er niet naar.
Ik bedacht, misschien een autootje tekenen? Dat kon hij namelijk heel goed en weer Anne met een zeer ontevreden gezicht: “Als jullie dat dan graag willen!!!”.
Dan is het tijd, elkaar niet aan te zien en maar weer wat anders te verzinnen.
We geruststelden hem en Froukje pakte de hele bende weer in. Ronald maakte nog snel een foto van het gemaakte resultaat en dat was dus de Paasverrassing.
Maar hoe het ook was, het was niet een vervelend verblijf. Nog even in en over grote raadselen gesproken, dingen waren weg en het scheerapparaat werd verstopt.
Letterlijk in de watten gelegd. Watten waarvan hij een volledig pak in zijn lade vond.
Ook was de prachtige Jaquar (??), die Ronald hem vorige week gegeven had, gezocht.
Meestal raakt ie alles kwijt, maar bezit ook vaak dingen, die niet van hem zijn.
Ze stelen onderling als raven, maar de auto had ie zo goed verstopt.
In zijn tasje, het paste maar nauwelijks. Weer durfden Ronald en ik elkaar niet aan te kijken.
Prachtig, wat er zich toch allemaal afspeelt in dat koppie.
Hij vertelde dingen, we knikten maar en echt waar, ik kan het hier niet herhalen, maar het was hoogst geinig.
Het werd tijd het pand te verlaten, bijna 5 uur. Anne nog snel een knuffeltje en daarna in het washok, naast Anne zijn kamer hoor ik de dames Linda en Alice. Ik er op af.
Zij vroegen meteen, of Anne het leuk gevonden had en Ronald vertelde, dat Anne het meer als een taak had gezien en er geen zin aan had. Hij moest al zoveel, dan dit en dan dat. Linda moest enorm lachen en toen kriebelde het bij ons ook weer. De lachkriebels.
Anne liet zich deze keer gemakkelijk naar binnen leiden en zat zelfs niet voor het raam.
Ronald vertrok weer met zijn Audi en ik met mijn TuutTuut.
Ronald nam de bagage mee en ik probeerde naar huis te lopen, onderwijl nog eens nadenkend over die mooie/prachtige Paasverrassing.
Ik kon even de goeie uitgang niet vinden en wilde niet via de roltrap met m’n rollator.
Dan toch maar de uitgang, wat eigenlijk verboden was. Het werd een lachertje, al snel moest ik op een muurtje klimmen met de rollator en even daarna hollend naar boven.
Ik hoop, dat Ronald het niet gezien heeft. Toen ik al buiten was, kwam hij me nog voorbij en we zwaaiden.
Deze middag, Paasmiddag was/is er eentje om nooit te vergeten.
Thuis hing mijn tas met de restanten aan mijn achterdeur, dus einde verhaal.
Ik ga aan de soep, dit was mijn eerste Paasdag. Dankjewel Ronald, door jou werd het een veel vrolijker ervaring. Ik denk, dit is de manier om er mee om te gaan.
Fijne Paasdagen voor iedereen.
XXX èFVé
