Zonsopgang...
In
mij
voel
ik een erge drang
om
de
opgang van de Zon
te
showen
als dat kon.
Niks
is
er mooier dan kleuren,
die
ons
opfleuren.
Van
geel,
oranje tot rood.
Het
blijft
van
geboorte tot de dood.
Eeuwen
gaat
het zo al door.
daar
leven
we toch voor?
Help
de
natuur een hand.
Maak
schoon
ons mooie land.
De
aarde
gaat
ten onder.
Laten
we
dat
gebeuren?
Dat
mooie
wonder?
èFVé
26 November 2021
11 November....een poos terug.
Kinderen zouden kunnen komen met hun lichtjes en hun gezang. Ik was er klaar voor, maar er wonen weinig kinderen in de buurt en kwamen er maar twee kindjes langs.
Voor hen had ik een uitdeel-chips-zak gekocht en gaf de beide lieverds ieder twee zakjes, die ze zelf mochten uitkiezen.
Zo jammer, meer kinderen heb ik niet gezien. Vroeger had ik er weinig tijd voor, nu heb ik alle rust gevonden en komt er weinig of niks langs.
Een zak vol, minus vier zakjes, dat betekende nog altijd, dat er veel van over waren.
Geen kind meer gezien daarna, nog aangeboden aan langskomende visites en niemand wilde de heerlijke chips.
Er bleef dus niks anders over voor mij, dan in moeilijke of juist mooie momenten zo’n zakje te nuttigen.
Raad eens wat, de zak is leeg. In vijftien dagen heb ik mij er doorheen geworsteld?
Dat mag grof gezegd liegen genoemd worden, het was heerlijk en eerlijk, ik heb er geen spijt van.
Liefs van het Chips-MONSTER.
èFVé
23 November 2021
De telefoon. Ik heb een nieuwe. Al een hele onderneming om hem te kopen. Samen met Koen naar de stad.
Het is een Samsung Galaxy/nogwat geworden. Ziet er goed uit, niet een hele kleine.
Ik zou er heel blij mee moeten zijn, maar mijn angst is groter. Gisteren nog gekeken en zag, dat ik 17 oproepen had.
Dus toch maar even aan de slag. Ik kijken, een tekentje intikken en tot mijn grote ramp, weg alle 17.
Daar ben ik snel af gekomen?
Niet zolang geleden met Koen naar de stad. Kom er niet graag met de e-fiets. Op en afstappen en ermee lopen wordt me te zwaar. Toch voelde het goed eindelijk weer eens de stad te zien en te voelen. Dat vertelde ik zelfs aan Koen.
Geslaagd, de telefoon in doos mee naar huis. Ik stap op, ging iets naar links, zie ik iemand op me afkomen, eigenlijk andersom. Wat kan ik doen? Haar omver rijden of me laten vallen. Geen andere optie mogelijk en kies de laatste.
Val zonder m’n spieren te spannen, dankzij een lange ervaring van en met Yoga.
Daar lag ze, het ouwe mens. Kom er weer goed mee weg. Dit was de derde keer en dat is scheepsrecht.
Maarrr, al die mensen, ik heb ze gezien, maar herinner me niet echt meer, hoe ze eruit zagen.
Dit even terzijde. Voor Koen ook schrikken, denk ik, maarrr OMA had haar telefoon.
Koen heeft hem klaar gemaakt voor gebruik, Ronald heeft nog iets gedaan en zelfs Johanna heeft me de QR code erin gezet en ik was klaar voor de start.
Inmiddels eenmaal gebeld met Sonja, noodgeval zo gezegd.
Ze nam de app-telefoon niet op.
En ........ waar ben je nou, mijn telefoon? Mijn nummer? Vergeten, eerst weer in de papieren duiken.
Oma en haar telefoon en nu is ie onvindbaar.
Koen, nog bedankt voor je steun en toeverlaat.
Oma loves you en dat is waar.
èFVé
16 November 2021
Yoga, eigenlijk Yin Yoga.
Iedere week verheug ik mij op de les. Samen met dochterlief ga ik er naartoe en het brengt me ver. Lichte rug/zij-pijntjes verdwijnen en m’n hoofd is ergens anders.
Deze keer deden we veel oefeningen, die voor mijn rug zalvend voelde. Het was een waar genoegen.
In het verleden was ik op les bij een andere leraar, hij kwam uit Frankrijk en gaf les in Hatha-Yoga.
Eens in de zoveel tijd ging hij naar Frankrijk en ging hij samen met meerdere leraren/leraressen ontslakken/ontgiften.
Zover heb ik nooit gedacht te gaan, maar zijn lessen waren groots.
Mijn evenwicht liet me weleens in de steek en werd het vallen en opstaan. Deze yoga werd Hatha-Yoga genoemd.
Had veel met ademhaling van doen, heb ik nu nog baat bij.
De oefeningen zijn goed te doen, al voel ik, dat mijn lenigheid heeft moeten inboeten vanwege mijn leeftijd.
Als we na iedere oefening weer een rustpauze mogen innemen, praat onze leidster met zachte stem, de mogelijkheden, waar we aan kunnen en/of mogen denken, heel breed overigens.
Daar kan ik heel veel mee en vind het dan ook geweldig en voel me dan heel dankbaar.
Al met al, lang leve de yoga, in welke vorm dan ook.
èFVé
