Wat een armoe...

19 September 2021

Al een poosje is er een veter kapot/stuk van Anne z’n schoenen. Ik heb behoorlijk wat winkels gehad, niks in de kleur van Anne z’n schoenen.

Kan die ouwe man toch niet voor gek laten lopen?

Inmiddels maakte Sonja een foto, zodat ik haast moest maken, maar alvorens ik kon gaan kijken, kreeg ik een foto van prachtige veters.

En blij dat ik was, zeker weten...

Waar ze precies vandaan komen, laten we even in het midden, maar een foto met de schoenen van Anne met de nieuwe veters erin, komt eraan. 

Dankjewel goeie gever.

En datte me toffe jongens zijn, dat willen we weten.

èFVé

 

 

Vrienden voor altijd

16 September 2021

Gisteren kreeg Anne bezoek van onze ex-buren en nu vrienden. We zijn niet meer heel trouw aan elkaar in de zin van alles delen, maar toch......wat er was, is er nog.

Anne fietste met z’n vriend en meerdere vrienden vele fietstochten. Niet op de manier, zoals de meeste mensen onder ons fietsen, maar in een groep.

Zo maakten ze vele kilometers en die vriendschap blijkt ook met Dementie/Alzheimer te blijven bestaan.

Gisteren na lange tijd meldden ze zich, door de omstandigheden kwam het er niet van en die dag moest het lukken.

Anne mag maar twee mensen tegelijk ontvangen en zo gezegd, zo gedaan.

Er was vooraf niet over gepraat, dus afwachten. Jan en ik kwamen de hal in en Anne had ons al gezien en groette Jan enthousiast. Dat is zo geweldig, zo’n beetje de enige mensen, die hij zich opslag herinnert.

Het werd een warm, of eigenlijk een koud welkom.

Jan, Anne en ik hebben even binnen gezeten en daarna op pad. De afspraak met Janny, vrouw van Jan, waren we al snel buiten herenigd en besloten een ijsje te eten, zodat we bank-zittend nog na konden praten.

Het was goed, het was fijn, het ijsje smaakte goed. Daarmee bedoelde ik het koude welkom.

Aan alles komt een eind, Anne vond het frisjes en bracht ik Anne terug naar z’n maten en onderwijl nog pratend over dit toeval. Anne vond het een beetje kort, maar vond het inmiddels ook koud.

Misschien dat het ijsje daar mede schuldig aan was.

Zondag ga ik weer en ben benieuwd, of hij het zich dan nog herinnert, het bezoek van z’n fietsvriend en z’n vrouw, zo hij altijd zegt.

Het was een fijne ontmoeting, niet alleen voor Anne en zo blijkt, vrienden voor het leven herleeft.

Nog bedankt voor die prachtige zonnebloemen Janny.

èFVé

 

Ons klein-kind-feest

12 September 2021

Gisteren eindelijk mijn schuld ingelost bij mijn kleinkinderen. Een etentje bij de Chinees, een Wok arrangement.

Er zijn foto’s genomen, maar ik doe er eentje extra bij van het pand, waar alles tot stand kwam.

Hier waren we dan met z’n vijven, de kleinkinderen en Maartje, samen met o-ma-Froukje bij de Chinees.

Het was geweldig leuk, geweldig lekker en gewoon.....

G E W E L D I G!

Ik kon wel merken, dat ik er wat onwennig instond, zolang niet zulke dingen beleefd, het was zo de moeite waard.

Hieronder nog foto’s van ons allen en zo te zien, genoten we allemaal.

Tot twee keer toe ging ik de verkeerde kant op na m'n rondje lekkers, gelukkig dat ik alleen was, want dan lachen ze dit ouwe mens weer uit. 

Dit alles was nog te danken aan de hulp die ze me boden bij de verhuizing van Anne naar de Kloosterakker, nu meer dan een jaar geleden. Corona was onze vijand en eigenlijk nog, maar dit mocht doorgaan.

Het was fijn, jongelui en Anouk nog bedankt voor het taxi-rijden.

Misschien in dank daarvoor wij beiden nog eens weer een rondje Kringloop? Vinden we beiden geweldig. Misschien vind je ergens een gaatje, een vrij-afje van je werk?

In ieder geval, deze oma heeft genoten dit met jullie te mogen doen, wie zullen we nu verhuizen?

Dan gaan we weer zo’n rondje Wok doen, oké?

Ik wil liever even wachten, ben er nog niet echt rijp voor.

Mee eens?

èFVé

 

Mijn Reus...

9 September 2021

Op mijn e-bike Giant genaamd, wat overigens Reus betekent, fietste ik vandaag een rondje Arboretum.

Daar was ik sinds lange tijd niet geweest.

Wat alweer een verschil, nu alles groen en begroeid, toen nog kale plekken. Ik dacht, als ik het nu niet doe. Eigenlijk is de herfst ook heel mooi en zeker en vast, dat ik dan weer een rondje maak, al die gekleurde bladeren. 

Heb gezeten op een bankje met afdak, heeft een naam, een beetje Chinees uitziend.

Helaas geen foto van gemaakt. Ik keek uit op/over de vijver en die was wonderschoon, twee foto’s waaronder eentje met een reiger, als ie te zien is tenminste.

Zo mooi, dat heb ik in jaren niet gezien, zo mooi.

Verder gefietst tot het laatste bankje, daar is het minder mooi, maar het is het afscheid van Het Arboretum, dat wilde ik nog even vasthouden.

Het was geen lange tocht, wel eentje die ik in lange tijd niet gemaakt had.

Zo mooi, zo mooi...

èFVé

 

Midweek

8 September 2021

Midweek en opnieuw tijd voor mij de was te brengen en te halen bij Anne.

Hij en vele anderen waren aan het bingoën en de leidster stond op de uitkijk, want Anne wist zeker, dat Froukje  kwam en hem niet kon vinden.

Leidster Marlies kwam me halen en Anne wilde gelijk stoppen.

Hij houdt/hield helemaal niet van spelletjes, dus weet ik niet zeker, of ie graag wilde stoppen of echt voor mij stopte.

Het is schitterend weer, we zaten buiten. Biena, één van de mede cliënten, vertelde dat ze was gevallen en overal pijn had, of ik haar even wilde troosten. En dat alles in het Gronings.

Ik beloofde later bij haar terug te komen en dan hopend, dat ze het vergeten zou zijn. Mooi niet, ze stak haar handen al uit naar mij, ik pakte ze en vertelde, dat ik verder niks mocht doen en vroeg uitleg naar de val.

Daar deed ze zo haar best voor en liet me los en wees alle pijnlijke plekken aan. Zei nog iets over Anne en ik liet haar alleen en ging met Anne wandelen.

Vreselijk vind ik dat, had haar graag willen troosten, we zijn vriendinnen, zo voelt ze het voor haar. 

Op deze foto is geheel links te zien, waar we eerder onze ijsjes kochten.

Wij wandelden een behoorlijk eind, bijna één kilometer en dat is ver in de zon met Anne en de rollator.

Het waaide gelukkig lekker, dus warm hadden we het niet, maar toch....

Anne wilde alweer eten, het was nog lang geen tijd.

Zijn horloge stond weer op een onmogelijke tijd, dus eerst dat even bijgezet en toen ik soep rook, ben ik gegaan en Anne bleef wonderwel buiten zitten, zwaaide niet en ik ging rechtstreeks op de fiets naar huis.

Zelfs niet naar de Action geweest.

Verder weinig nieuws, inmiddels is het vijf uur, dus zal ik even nadenken, wat voor lekkers ik weer eens zal brouwen. Ben niet zo in m’n hum deze dag.

Morgen is er weer een nieuwe dag met nieuwe mogelijkheden.

èFVé