Avondje is gekomen

27 Februari 2021

Het uit eten gaan moet nog gebeuren.

Ik sta voor de spiegel en vind m’n figuur toch wel tegenvallen. Ben niet echt tevreden. Ontdek ineens, ik heb nog iets vergeten, direct mee aan de slag.

De aanblik is grotendeels opgelost, in ieder geval wel een stuk beter.

Nog even naar de Jumbo gegaan. Daar was het superdruk. “Moet je wel gaan, Froukje?”, vraag ik mezelf af?

Toch maar een snel rondje. Het werd geen rennen, te druk in de winkel, toch wat ik moet, is gelukt. Nog even bloemen voor Jootje, wit is haar kleur en weer naar huis.

En wat was m’n noodzakelijke aankoop? Patat moet er komen, patat voor de air-fryer. Veel teveel keus natuurlijk.

Nog niet geprobeerd en dat zat me dwars. De fryer kijkt me iedere dag aan en beloof ik hem....zaterdag, maarrr de Balkan gaat voor.

Morgen uitproberen? Nu hoef ik in ieder geval niet meer met Johanna de winkel in, dat zou toch van de gekke zijn, of niet soms?

Ronald kwam en bracht me ook terug. Voor negen uur was ik er weer.

En lekker gegeten? Gevreten kun je beter zeggen.

Wat was dat zalig, teveel en te moeilijk om op te noemen. 

Met rijst, aardappelschijfjes, salades en sauzen.

 

De gezelligheid vergat ik nog te melden, het was weer reuze. Maarrr, misschien toch een beetje teveel gegeten?

Ik had terug willen lopen, maar mijn angsten zijn groot en zoals Sonja mij dan pest, op iedere hoek kan er eentje staan.

Helaas ben ik alweer met de afval ervan bezig. Het is komen en gaan in mijn winkel, zoiets.

Gisteravond nog leuke TV gezien en dan is het zover, naar boven.

Even lekker koesen. Er gaat niks boven een goeie nacht.

Nu weer opgestaan, niet met echte plannen, ik zie wel. Voor zover was het reuze goed. Wie durft mij tegenspreken?

FrAn

 

Uit eten thuis...

27 Februari 2021

Vandaag staat me een geweldige verrassing te wachten...

Ik weet er alles al van, maar wat er gebeurt, blijft een verrassing.

Ik ben uitgenodigd om bij Ro/De/Jo te eten.

Balkan is de bedoeling. Ik at het er al eerder en dat proef ik nog. 

Dan zou de verrassing er al vanaf zijn? Voor mij niet hoor, de gezelligheid, de warmte en het heerlijke eten voelt alle keren weer als nieuw.

Ook als ik bij SonJan wordt uitgenodigd. Het brengt me een gezonde opwinding.

 

Wat gaan we eten en alles rondom dat, ook de honden. Verrassingen, ik houd ervan.

Misschien worden er foto’s van gemaakt, dan toon ik die morgen.

Tot zover deze blog.

FrAn

 

Zo jammer...

26 Januari 2021

Mijn/onze verre vriend houdt van tuinieren.

Ik ken hem al vanaf m’n achtste jaar, toen woonde hij nog in Nederland. Ik geloof, dat ik veertien jaar was, hij ons land verliet en met z’n familie vertrok naar Australié.

We hielden contact, wel op een andere manier als vandaag de dag en zo ontstond er in onze vriendschap een gat van jaren.

Ze waren te overbruggen, doordat de kennis van vroeger over en met elkaar nog diep wortelde. Mijn moeder heeft altijd contact gehouden. Ik kreeg een ander/druk leven, sorry lieve vriend.

Hij bouwde een leven op aan de andere kant van de oceaan, maar onze familie is altijd van hem blijven houden, onze huisvriend.

Zoals ik al schreef, hij houdt van tuinieren en ontmoette daar een prachtig klein leuk vogeltje. Hieronder de foto’s

De naam van zijn vogeltje werd Willy. Ik bewonderde die vriendschap en kon het niet loslaten. 

Totdat mijn/onze vriend vertelde, dat Willy was uitgevlogen.

Waarschijnlijk om zich tijdelijk ergens anders te vestigen en misschien terugkomt? Wie zal het zeggen.

De laatste foto’s laten zien, dat er enorme vooruitgang is geboekt, zodat Willy al zo dichtbij komt, ik er zelfs wat emotioneel van wordt.

En nu ........ is ie weg. Willy . Vertrokken naar andere oorden om later weer terug te komen? Ik hoop het zo.

Dit verhaal moet ik kwijt, het geeft me zo’n blij gevoel.

Misschien zal niemand het begrijpen, hoe dan ook. Deze dag zit erop en morgen kom ik terug op een andere golflengte met een ander verhaal.

Fran

 

Van alles een beetje...

25 Februari 2021

Alles wat hier veranderd en verbeterd is, is het werk van Anne uit een ver verleden.

Nu heb ik lekkage, dat was niet voorgekomen, als Anne nog de oude Anne was geweest.

De oude is ie nog wel, zelfs ouder, maar de man met de hersens en verstand van allerlei dingen. Ook al is alles niet altijd perfect gemaakt, hij was vernuftig in zijn denken en doen.

Ik weet niks van die zaken, kan nog niet een kraan dicht of opendraaien.

Dan was die lekkage niet ontstaan.

Maarrr, we moet verder, Anne bij z’n vrienden en ik hier alleen.

Vanmiddag haal ik de eerste Corona-prik en Sonja gaat gelukkig met me mee.

Verder geen berichten voor vandaag.

26 Februari 2021

De prik was een fluitje van een cent en ik was er blij mee. Heb bijna de hele dag van Sonja kunnen en mogen genieten, zij ging n.l. mee en trakteerde me als lunch op een croissant met roomboter en kaas.

Was heerlijk, alhoewel ik heel erg moest lachen om de manier waarop zij haar croissant te lijf gaat. Weer wat geleerd.

Daarna zelfs nog naar Anne geweest. En omdat Sonja dan niet mee mag, ging zij haar boodschappen doen voor die dag. Zelfs nog voor mij.

Gewandeld? Nee. Gefietst? Nee.

Vandaag krijg ik een nieuwe kans, de zon schijnt weer en is oppermachtig.

Was al vroeg in de benen. In de buurt werd heftig geboord. Waaraan, waarvoor? Zeg het maar. Het klonk al was het bij mij.

Een lekkere lunch met oude kaas en roomboter en dan sluiten we vandaag af.

Het kriebelt, de zon schijnt, de fiets staat in de startblokken en ik ........ ook.

FrAn