Vandaag...

 9 Februari 2021

Vandaag.
Ik open mijn gordijn
en zie een gele gloed.
Is het waar?
Schijnt de zon me tegemoet?
Onze redding.
Zij gaat de aarde verwarmen.
De sneeuw verdwijnt,
ik ga de zon omarmen.

Ik trek jas en schoenen aan
om dan meteen
naar buiten te gaan.
Ik heb de strijd verloren.
Mijn achterdeur
zit vastgevroren.
Wachten op de dooi?
Het vriest nog te hard.
De natuur is wondermooi.

Ik doe m’n jas weer uit,
eet een boterham
daarna mijn fruit.
Geduld moet ik hebben.
Is dat teveel gevraagd?
M’n computer is de volgende
die me uitdaagt.
Het is al uren later
de deur is alweer open.
Zal ik het aandurven
naar Kloosterakker lopen?

Zal Anne me al missen?
Ik kan mezelf daarin
natuurlijk erg vergissen.
Mijn leven is in grote lijnen
zorgen voor Anne.
Zal dat gevoel ooit verdwijnen.
Anne heeft het goed
waar hij nu leeft.
Medebewoners en leiding
die hij nu liefde geeft.

Misschien stel ik me aan
en denk teveel aan hem.
Ik doe m’n best,
luister naar mijn innerlijke stem.
Van binnen weet ik wel,
het gaat hem goed.
Vandaag sla ik opnieuw over,
wat moet dat moet.

èFVé