19 Februari 2021
Kan het weer eens niet laten, moet schrijven, dus dan maar weer iedere dag een korte memo?
De zon schijnt, de fiets staat aan de lading, dus de billenwagen neemt het over.
De gedeeltelijke bruggentocht.
Terug van weggeweest en kwam ik tot vier en een halve km..Vijf is eigenlijk het streven, maar echt....ik kon niet verder.
20 Februari 2021
Kom mee naar buiten allemaal..... De zon schijnt volop, snel de jas aan en er op uit.
Na een goeie nacht weer klaar voor de dag. Vanmiddag naar Anne met de schone was en daarna maar zien, wat de dag me brengt.
Graag zou ik zien met vele anderen, dat de kappers weer mogen knippen. De spiegel doet geen goeie diensten als ik die ragebol zie van mezelf.
Bovendien, de kappers zelf, hoe redden ze het?
De kroket die niet voor in de airfryer is bedoeld, is geslaagd. Heerlijk, ben ik even blij.
Vanavond patat, niet voorgebakken, gewoon in patatvorm en rouw/rauw bakken. Lukt ook vast goed.
Net bij Anne vandaan. Hij heeft weer geschaatst, volgens zijn zeggen.
Volgens Linda had ie wel schaatsen gekeken en buiten gewandeld rondom de binnenplaats. Hij altijd een paar rondjes meer dan de anderen en Linda noemde hem “Sportief”. En dat kan ik beamen.
Het was goed hem weer even te zien, hopelijk komen de leuke verhalen morgen bij Sonja?
21 Februari 2021
Lekker op tijd gedoucht en bedenk, wat ik vandaag ga doen, fietsen of wandelen. De voorspellingen zijn geweldig. Toch jammer dat je nergens even een kopje thee/koffie kunt drinken.
Kan het meenemen, dat is toch anders.... Ik zou mijn laatste stukje leven nog graag willen genieten, maar Corona zit ons allen in de weg.
Fietsen of wandelen, that is the question. Voor nu is het koffietijd.
Zopas een leuk en geweldig contact met twee van m’n allerbeste vrienden in Australië.
Het is of het zo moest zijn. Ik voel me daar heel gelukkig bij.
Lieverds, bedankt. Ik ben nog steeds van plan te gaan fietsen, toch stel ik het uit.
Waarheen leidt de weg, die we moeten gaan.
Froukje, pak jezelf bij de kladden, neem een broodje en pak je fiets, het is zelden zulk mooi weer.
De fiets bracht me bij de Arboretum, op een bankje gezeten en een Reiger mogen zien.
22 Februari 2021
Greet alweer op de terugreis of net thuis. Ik heb nog niks vernomen. Hier werkt m’n hulp zich een slag in het rond. Valt mee hoor, onze pauze is groot, gezellig en nodig.
Het is weer prachtig weer, dus vanmiddag wandelen. Weer alleen, mijn wandelmaatje heeft lasten en ziet ervan af. Zo jammer, het is zoveel gezelliger samen.
Gisteravond de winter afgesloten met bonensoep en dat was me toch weer lekker. Gedeeld met m’n wandelmaatje.
Waar haal je zo snel een vervangster binnen? Ik loop niet zo mooi, kijk ik naar rechts, geheid, dat ik dan ook een stap die richting uit moet doen. Ben niet zo stevig en dat valt minder op, als je samen loopt. Wel los van elkaar, maar dan nog.
Een verrassing, Sonja bracht me, waar ik wilde zijn en liep langs een enorme omweg terug. Dat blijkt uit het aantal kilometers. Ik deed vijf kilometer op 12 stappen na. Maar voor vandaag is dat ook meer dan voldoende.
Gelukkig had ik na de bonensoep van gisteravond voor de wind, het ging dus perfect en door de buitenkant te kiezen, had niemand last van de geur, die ik verspreidde.
Zal ik hier maar stoppen?
Sonja bezocht Anne. Ik hoop, dat hij weer blij was en haar verraste met leuke verhalen.
De volgende verrassing voor mij was, dat Sonja me een stuk appeltaart bracht, door Anouk gebakken.
Dankjewel lieve kleindochter. Hij staat nu op het aanrecht op me te wachten, dus....snel Froukje, anders loopt ie weg.
Het is voor mij. Mmm....heerlijk !!!!!!!!
èFVé
No comments:
Post a Comment