11 Februari 2024
Zomaar een etentje....
Het was allang in the smaak en dan is het eindelijk zover. Samen, Richard en ik, aten bij/in het Pannenkoekenschip in Assen.
En hoe....zie foto. Wel was het jammer, dat de Kip/Piri Piri niet de pittige smaak bevatte.
Mijn hap was volmaakt. Zalm, asperges...smulllen. Zometeen even het restant wegwerken en ik kwijl ervan als ik eraan denk.
Het was vooraf al een hele onderneming. Om zelfstandig te blijven, wilde ik graag mijn rollater mee.
Richard, beslist niet de moeilijkste, deed zijn best.
Alleen al het beest te doen opvouwen bleek een hele klus. Het lukte, maarrr....toen bleek de auto nog redelijk vol te staan met materialen en...moest de rollator dus eenzaam achter blijven.
En laat ik, aangekomen bij de boot der boten, niet eens meer te weten, dat de rollator thuis was. Stom oud mens...
Richard hielp bij de ingang en daar ontfermde een aardige mevrouw zich over mij en vertelde mijn grote, jonge vriend de auto te moeten verplaatsen. De mevrouw in kwesite reageerde met een parkeerplaats aanbiedend en zich over mij ontfermend.
Ik zeg nog: "Als het maar niet achterin is". Maarr, dat was het dus wel. Vlak voor de aquarium met Nimo, daar was onze plek.
Al gauw kwam R. ook en kozen we onze hap. Koffie voor toe en dat was het weer.
In de auto vermaakte R. mij met een bijzonder muziekje, maar de weg naar huis was kort. Helaas niet alles mogen/kunnen horen. De afbeelding doe ik hierbij.
Dat was het weer en hopelijk voor herhaling vatbaar. Dankje Richard, je bent een ware Gentleman, ik heb genoten.
Stiekum denk ik, hij heeft het zelf vast ook gezellig en misschien toch een beetje lekker gevonden zonder de piri piri.
XXX èFVé
