Lastige tijden...

19 Februari 2024

Lastige tijden...

Met plaspauses en strontraces kom ik door mijn dagen heen. 

Het gaat niet helemaal 100% met mij, dus eigenlijk helemaal niet. Gewoon doorgaan. Na deze tijd komen er weer hoopvolle tijden en reis ik weer met de taxi, tenminste dat hoop ik. 

Even de kuur volbrengen en de pijn is verdwenen en plezier zal zijn plek innemen. 

Waarom ik dit deel?

Waarom niet, ik wil het graag delen om het kwijt te zijn. 

Anders heb ik eigenlijk ook niks zinnigs te vertellen, behalve, dat de AS van mijn Anne wordt vrijgegeven en ik eindelijk kan afsluiten. 

Iets waar ik al tijden mee bezig ben..

Deze keer geen afbeelding erbij, tenzij mijn lieve nicht in Australië  het graag zou willen en er zelf iets bij wil doen.

Zij is direkte familie van Anne en de afronding van mijn blog, waarvoor ik haar heel dankbaar ben. 

Deze wijkt af van de anderen, maar hierna beloof ik, alles wordt weer normaal. 

Ik mag het hopen toch?

èFVé