Tuesday 31 December 2019

De laatste Maandag van 2019...


30 December 2019

De laatste maandag van het jaar.

Ik zal ‘m niet snel vergeten. Volgens Anne had ie vannacht boven geslapen, maar dat stond hem niet aan en ging ie naar beneden.

Hij ging er maar op door, totdat ik vond, dat ik hem moest vertellen, dat hij al een jaar in de kamer slaapt en de trap niet goed voor hem is.

Het lijkt dan, dat ie een pest aan me heeft en houdt vol, dat ie vannacht daar nog sliep en allerlei dingen had gedaan. Daarover wijd ik niet uit, maar de stemming was gematigd tussen ons.

Die trap blijft een moeilijk punt. Hij wil graag de trap nemen, maar dan is het hek van de dam en is de rust verdwenen. Daar staat nu eenmaal een verbod op.

Ik waste hem en maakte ons broodje klaar en heel langzaam kwam zijn vertrouwen weer.

Hij heeft me bij zoveel dingen nodig, dat lijkt me zo moeilijk voor hem. Hij is zo graag de baas en nu vertel ik, wat er gaat gebeuren en zelfs wat er moet gebeuren.

Ik spuug op Dementie. Het zal niet helpen.

Gelukkig kwam het busje weer snel en ontdooide Anne. Ik hielp hem met van alles en kreeg zelfs een kus. Hè hè, we horen weer bij elkaar. Ik mag weer dingen beslissen.

Nu even z’n bed verschonen en de verdere dagelijkse dingen doen. Mijn hulp komt en dan vergeet ik Anne z’n onrust wel weer.


Ze is nog druk bezig, nadat we hadden koffie gedronken. Iets te lang geteut en daardoor is haar tijd bijna voorbij.

Gelukkig had ik inmiddels het bed al verschoond, dat scheelde tijd.

We kunnen het heel goed vinden samen, ze is een schat.




Maar de laatste maandag voor Nieuwjaar moet ik nog wel dingen halen, dus vlieg ik vanmiddag nog snel op m’n e-fiets langs de winkels.

Drie uur moet dit vrouwtje weer thuis zijn, dus snel een hapje en een drankje en gaan.

Eerst Ilona uitzwaaien en haar goede wensen meegeven en dan tot volgend jaar, Ilona.

FRAN

Sunday 29 December 2019

Een bijzondere dag...


29 December 2019

De zondag begon niet zo ik hoopte, maar daarna hadden we veel geluk. Onze Anouk kwam langs met Scaloppa met kip.

We zijn gedrieën nog even naar de winkel geweest voor stokbrood en broccoli en smullen maar...!


Geen noten, maar stokbrood met broccoli, ietsje anders dus.

Vergeten een foto te maken en het is op, dus een foto is onmogelijk.

Even rusten en dan gaan met die banaan, we gaan wandelen. Het is super-koud en zo flink we zijn, daar geven we (bijna) niks om.

Even een zondagswandelingetje, eerder zijn we niet tevreden.

FRAN

Saturday 28 December 2019

Schaatsen op tv...


28 December 2019

Gisteravond schaatsen op/voor TV en zodoende ons eten op schoot. Beide een soort kussen met dienblad en dat ging leuk.

Gaan we vaker doen, bevalt goed...


Deze morgen kwamen Kirsten en Janneke Anne wassen.

Blijkt Janneke al een vast contract te hebben en Kirsten nog iets van een test af te moeten leggen. Examen?

Kirsten is een doortastende jonge vrouw, die redt het wel.

We zien haar geregeld.

Leuk dat ze er was en dat we zodoende Janneke P. ook weer eens ontmoetten.
Daarna kregen we bezoek.

Een mevrouw, Alida genaamd, kwam even langs.

Onlangs is haar man overleden en dan te weten, dat ze er nog maar pas woonden.

Ik had een kaartje in de bus gedaan en naar aanleiding daarvan bracht ze ons een bezoekje.


Een enorm gemis voor haar, ik hoop dat we elkaar nog vaker zien...

Het zonnetje schijnt, de temperatuur is laag, we zullen proberen toch ons wandelingetje te doen. Gezond weer is het wel.

Hopelijk zit er zo’n wandelingetje in!

FRAN



Logische reactie...


27 December 2019

Vannacht veel onrust in de tent.

Anne spookte door het huis tot uiteindelijk ook naar boven te komen.

Logisch, als hij de middag hiervoor zo lekker sliep in z’n stoel. Ik trouwens ook. Ik had het kunnen weten.

Hij kwam zelfs boven en ik bracht hem weer naar bed. Nog even een praatje en hij leek het te snappen.

Inmiddels was het 5 uur.

Daarna rust? Vergeet het maar. We stonden dus beiden op met de ogen nog halfdicht. Gelukkig was Peter de chauffeur van de Vierackers erg vroeg en vertrok Anne als enige nog in de bus.

Wel met een doos bonbon. Ik had Anne aangeboden om dat te trakteren, hij wilde niet.

Dat was gisteren. Ik probeerde het vanmorgen weer en hij werd toch blij.... Die blije man had ik even nodig.

Afbeeldingsresultaat voor poezen met half toegeknepen ogen
Nog een kusje en daar ging hij.
 
En wat deed ik daarna? Ik ging naar bed en stap er nu pas weer uit. 12 uur. De zon schijnt naar binnen en ik heb gelukkig nog een poosje.

Even een hapje en een kop koffie en Froukje is klaar voor de start.

Apotheek en Lidl staan op m’n lijstje en beiden zijn goed gelukt. Nog even een kleinigheid bij Zeeman gekocht en Anne ziet er binnenkort in z’n ondergoed weer geweldig uit.

Mijn streven blijft: Anne MOET er goed uit zien. Hij is het waard. Ook Lidl en Apotheek zijn gelukt en ik mag even m’n rust pakken, het is nog steeds prachtig weer.

FRAN