Maandag voor Kerst...Dinsdag ook voor Kerst

23 December 2019

De laatste maandag voor de Kerst.

De laatste puntjes op de i. M’n hulp was er en dat voelde weer goed. De vloeren zijn weer schoon en zelfs boven de ramen. Zonder te vragen doet ze zulke dingen, zo lief. Ook het voorste en zijraam, maar dat vroeg ik. Dat is buiten.

Nu mag er geen regen meer komen, afwachten of de goden me goed gezind zijn. Ilona in ieder geval wel.

Samen hebben we tot slot nog even een restant van een slaatje uit het Kerstpakket opgegeten en eentje zelfs nog geproefd. Ze zijn heerlijk. Lidl zag ik, onthouden dus.

Toevallig ook nog in de reclame??? Het is het enige plaatje wat ik tegen kom. Héérlijk.

Nu Anne nog weer omtoveren. Misschien met warme groente ernaast? Ik verzin maar wat... Iets van warm vlees ook.....

Wij zijn nog verre van vegetarisch. Wel hele kleine beetjes...ooit gaat het lukken?

Deze salade hebben we samen opgegeten, worteltjes als rauwkost en gebakken gehakt erbij. 

Anne is dik tevreden en dan ben ik het ook.

24 December 2019

Gisteravond toch nog een leuke avond vond ik. Anne?

Weinig of geen contact gehad. Erg in zichzelf gekeerd.

Iedere dag is weer anders, toch daal ik opgewekt de trap af, om hem rustig goeiemorgen te wensen en aan zijn reactie verneem ik, waar hij is en of de dag weer goed begint.

Het was gisteren druk bij de Vierackers begreep ik. Dan maalt het in z’n hoofd na.

Tot straks.

Ontbijt en pillen zitten erin. Het lijkt nacht te blijven, het licht wil niet komen.

Anne is al dagen zoekende om z’n bril, hij heeft er drie, misschien is dat het. Enfin, ik zit even lekker te poepen, komt ie aangerend.

Ik zeg geschrokken: “Wat is er Anne?” “Mijn bril, waar is mijn bril!”

Bijna zou ik zeggen: “Daar zit ik op”, dan wel de verkeerde bril, kon me net op tijd inhouden. Ik vertel, dat ie net nog in de la van z’n kastje zat en hij gaat opgewekt naar de kamer.

Zo zijn er de hele dag voor Anne zware moeilijkheden en dan is Froukje nodig. Even ben ik weg geglipt om dit op de schrijven, anders ben ik het weer kwijt. Nu moet ik weer aan de bak, zo dat heet.

Onze Rita kwam met een foto van het team I care en een heel leuk Kerstboompje met licht wat zich wisselt in vele kleuren. Zo leuk, dankjewel I care.

Vanmiddag zijn we uitgenodigd bij onze zoon Ronald en Johanna, z’n vrouwtje en Desmond, ons goud, de jongste in onze familie.

Ronald heeft zelf ontworpen muziekboxen, mooi van uiterlijk en bijzonder qua geluid. Ik verheug me erop. Heb al hoge verwachtingen en denk, ik zeg, ik denk, dat we een film, de film, van Queen zullen zien en horen. Mijn favoriet en inmiddels ook van onze Desmond.

Ik mag het hopen, toch ????????

Morgen of overmorgen meer hierover.

FRAN