15 December 2019
Het is ZONdag, de zon
schijnt, ik mocht uitslapen en .... dat is gedeeltelijk gelukt.
Anne had last van z’n buik en dat is niet alleen lastig, ook pijnlijk.
De WC zou de oplossing kunnen geven, helaas niet gelukt.
Het werd later en later, maar uiteindelijk aten we gezamenlijk ons
ontbijt en voelde Anne zich weer stukken beter. Dus, geduld is een schone zaak.
Net klaar met douchen en nu snel een bakkie leut maken en hopen, dat
Anne de buikpijn vergeet. Meestal probeert hij steeds even te voelen of de pijn
er nog is.
Zeker weet ik het niet, ik blijf bij de les.
Inmiddels zijn de ergste klachten over en zijn we gaan uitwaaien.
In de
wind, voor de wind, zijwind, we hebben ze gehad en het voelt goed.
Even lekker
uitwaaien?
Gelukt.
En dan is er sport.
Alle klachten zijn weg, een broodje erin
en de TV is aan, wat willen we nog meer?
16 December 2019
Maandag, altijd weer opnieuw wennen voor Anne. Rent rent als een kip
zonder kop. Ik moet echt duidelijkheid brengen.
Volgens hem is alles zo veranderd in dit gebouw.
Sinds we andere buitenafscherming hebben, wonen we in een gebouw, maar
het gaat alweer.
De bus komt en ... ze zijn vroeg, gelukkig maar. De chauffeur legt uit,
waarom ze vroeg zijn en vertelt, dat meneer uh uh....“Meneer Dinges”, zegt
Anne. “Precies”, zegt Luuk/Huub/Joost de chauffeur en moet erg lachen.
En daar gaan ze...
Tot vanmiddag.
Anne is
weer thuis. Ik had een geweldige dag, Sonja kwam, Ilona deed m’n werk en de dag
is omgevlogen.
Morgen is
er weer een dag.
FRAN
No comments:
Post a Comment