13 December 2019
Vandaag, deze avond, is het nog de 12de van de 12de, ook een mooie
datum, morgen de bewuste vrijdag de 13de.
Toevallig een feestje en echt bijgelovig ben ik niet.
Vandaag nog gewandeld en zowaar onze zoon niet gezien, terwijl wij
wilden oversteken en hij duidelijk zag, dat ik ‘m aankeek.
Als we moeten oversteken, moet ik heel goed Anne in de gaten houden,
want hij is supersnel, maar dat ik daardoor van een fietsende voorbijganger
moet horen, dat iemand ons kende en zwaaide vanuit die zwarte
auto......belachelijk.
Ik zag nog net de auto de hoek omgaan en riep: “Dat is de auto van
Ronald, hij is onze zoon”. De fietser schoot in de lach en ik voelde me stom en
lachte mee.
Wij liepen een mooi eind en het was erg koud, maar op de terugweg gingen
we toch nog even bij Ronald z’n werk langs. Ik ben zelfs voor het raam gaan
staan zwaaien. Iets wat Anne nooit zal doen.
Ronald begreep het vast wel.
Vanavond kwamen de jongens, Ronald en kleinzoon Desmond samen om de hoek
en dat vindt deze oma superfijn. Blijer kunnen ze me niet maken.
Ze zijn weer vertrokken en Anne ligt al plat.
Ik moet nog, tot morgen.
FRAN
No comments:
Post a Comment