De laatste Maandag van 2019...

30 December 2019

De laatste maandag van het jaar.

Ik zal ‘m niet snel vergeten. Volgens Anne had ie vannacht boven geslapen, maar dat stond hem niet aan en ging ie naar beneden.

Hij ging er maar op door, totdat ik vond, dat ik hem moest vertellen, dat hij al een jaar in de kamer slaapt en de trap niet goed voor hem is.

Het lijkt dan, dat ie een pest aan me heeft en houdt vol, dat ie vannacht daar nog sliep en allerlei dingen had gedaan. Daarover wijd ik niet uit, maar de stemming was gematigd tussen ons.

Die trap blijft een moeilijk punt. Hij wil graag de trap nemen, maar dan is het hek van de dam en is de rust verdwenen. Daar staat nu eenmaal een verbod op.

Ik waste hem en maakte ons broodje klaar en heel langzaam kwam zijn vertrouwen weer.

Hij heeft me bij zoveel dingen nodig, dat lijkt me zo moeilijk voor hem. Hij is zo graag de baas en nu vertel ik, wat er gaat gebeuren en zelfs wat er moet gebeuren.

Ik spuug op Dementie. Het zal niet helpen.

Gelukkig kwam het busje weer snel en ontdooide Anne. Ik hielp hem met van alles en kreeg zelfs een kus. Hè hè, we horen weer bij elkaar. Ik mag weer dingen beslissen.

Nu even z’n bed verschonen en de verdere dagelijkse dingen doen. Mijn hulp komt en dan vergeet ik Anne z’n onrust wel weer.

Ze is nog druk bezig, nadat we hadden koffie gedronken. Iets te lang geteut en daardoor is haar tijd bijna voorbij.

Gelukkig had ik inmiddels het bed al verschoond, dat scheelde tijd.

We kunnen het heel goed vinden samen, ze is een schat.

Maar de laatste maandag voor Nieuwjaar moet ik nog wel dingen halen, dus vlieg ik vanmiddag nog snel op m’n e-fiets langs de winkels.

Drie uur moet dit vrouwtje weer thuis zijn, dus snel een hapje en een drankje en gaan.

Eerst Ilona uitzwaaien en haar goede wensen meegeven en dan tot volgend jaar, Ilona.

FRAN