De sleutelhanger...

29 Januari 2024

De sleutelhanger...

Van Anne, mijn overleden man, vond ik in zijn terug gegeven spulletjes deze sleutelhanger. 

En dan te weten dat hij deze jaren geleden heeft gemaakt heeft bij Vierakkers...

De opvang voor mensen die niet goed meer functioneren. Hij stopte het meteen weg en wilde niet dat ik 'm kreeg. 

Nooit meer aan gedacht, zelfs nooit geweten waar die sleutelhanger was gebleven. 

Maar nu, jaren later in de opvang of woning van Kloosterveste, tijdens de resten van zijn laatste levensjaren in ontvangst nemend, kom ik de sleutelhanger weer tegen. 

Zal ik 'm wegdoen? Ik mocht 'm niet hebben...

Als aandenken aan hem, mijn man voor vele jaren, ga ik 'm gebruiken. Mee eens of oneens?

Het kan mij geen ene cent schelen, ik zie het als een erfenis, geen overwinning. 

Dankjewel Anne. 

èFVé

De laatste ronde...

 26 Januari 2024

De laatste ronde...

Afscheid genomen van Kloosterakker/Kloosterveste. 

In een dikke storm de sprong gewaagd en gered. 

Anja verwachtte me al en vroeg naar Sonja. Beterschap Sonja...

Kopje koffie was erg welkom, ik had voor allen cakejes meegenomen en vond dat ik er zelf ook eentje verdiende. 

Selina, de jongste die middag, was juist deze dag voor het laatst en zo sneu, ik herkende haar niet. Volgens haar had ik het te druk me Marlies, Anne zijn verloofde. 

Het kan, het mag...

Ik overhandigde Anja een envelopje met kaartje, dronk mijn koffie op en ging via Lidl weer naar huis. Volgens mij heb ik alleen Free niet gezien. Helaas Free, deze Janny zie je niet weer. 

Ik kreeg nog een map met inlichtingen of zo mee en een doosje met 2 scheerapparaten en 2 horloges uit het jaar nul. 

Misschien is 1 scheerapparaat nog te gebruiken als trimapparaat voor een hond, wie zal het zeggen. Ik niet dus...

Het was een afsluiting voor altijd, tenzij ik eens kom in die positie.

Dementia of Alzheimer, niet iets om naar uit te zien, je weet maar nooit. 

Nog even een stilleven van de teruggekregen schatten en dan stopt het hier. 

Dankjewel allemaal, ik heb gezegd...

Liefs van èFVé

Eerste loopje...

 7 Januarie 2024 

Mijn eerste loopje na moeilijke tijden, slechte tijden...

De zon schijnt, het kriebelt...Dus jas aan, sjaal om, rollator mee en  richting Anne zijn verblijf. 

Even flink zijn...

Ik prijs mezelf de hemel in en...misschien kom ik Anne nog tegen...

Boodschappen gehaald, Anne zijn liefje nog gezien en geknuffeld bij Appie Happie. 

Nu heb ik de jas nog aan en schrijf sinds tijden mijn eerste blog en dat geldt ook voor de eerste in dit jaar. 

Moge het een goed jaar worden voor iedereen, dat is mijn wens. 

Dit is het voor vandaag, ooit volgen er meer... 

XXX Froukje