Vrienden voor altijd

16 September 2021

Gisteren kreeg Anne bezoek van onze ex-buren en nu vrienden. We zijn niet meer heel trouw aan elkaar in de zin van alles delen, maar toch......wat er was, is er nog.

Anne fietste met z’n vriend en meerdere vrienden vele fietstochten. Niet op de manier, zoals de meeste mensen onder ons fietsen, maar in een groep.

Zo maakten ze vele kilometers en die vriendschap blijkt ook met Dementie/Alzheimer te blijven bestaan.

Gisteren na lange tijd meldden ze zich, door de omstandigheden kwam het er niet van en die dag moest het lukken.

Anne mag maar twee mensen tegelijk ontvangen en zo gezegd, zo gedaan.

Er was vooraf niet over gepraat, dus afwachten. Jan en ik kwamen de hal in en Anne had ons al gezien en groette Jan enthousiast. Dat is zo geweldig, zo’n beetje de enige mensen, die hij zich opslag herinnert.

Het werd een warm, of eigenlijk een koud welkom.

Jan, Anne en ik hebben even binnen gezeten en daarna op pad. De afspraak met Janny, vrouw van Jan, waren we al snel buiten herenigd en besloten een ijsje te eten, zodat we bank-zittend nog na konden praten.

Het was goed, het was fijn, het ijsje smaakte goed. Daarmee bedoelde ik het koude welkom.

Aan alles komt een eind, Anne vond het frisjes en bracht ik Anne terug naar z’n maten en onderwijl nog pratend over dit toeval. Anne vond het een beetje kort, maar vond het inmiddels ook koud.

Misschien dat het ijsje daar mede schuldig aan was.

Zondag ga ik weer en ben benieuwd, of hij het zich dan nog herinnert, het bezoek van z’n fietsvriend en z’n vrouw, zo hij altijd zegt.

Het was een fijne ontmoeting, niet alleen voor Anne en zo blijkt, vrienden voor het leven herleeft.

Nog bedankt voor die prachtige zonnebloemen Janny.

èFVé