Zondag...

5 September 2021

En ... hij schijnt, de zon!

Vanmiddag Anne weer bezoeken en mag ik hopen, dat er een wandelingetje inzit. Ben er nog niet uit geweest. Er was hier even veel te doen en soms moet dat.

De soep staat te geuren in de slow-cooker, dus eten is geen probleem.

De geur is grandioos/lekker. Later meer.

Voor ik wegging, nog een lekker kopje soep benut met een cracker en dat was een weldaad.

Daarna naar Anne. Hij was blij, dat ik kwam, z’n nieuwe vest viel in de smaak en wilde hij ‘m direkt aanhouden.

Ik weer uitleggen, als zijn naam er niet instaat, het vest ergens anders naartoe gaat.

Hij stopte ‘m zover mogelijk weg. Hij vond ‘m dus erg mooi.

Uiteindelijk heb ik ‘m aan de leiding gegeven voor de naam van Anne erin en zijn we wonder boven wonder gaan wandelen.

Zelfs een ijsje gekocht, Anne vond er het juiste weer voor.

Helaas ging dat mis.

Ik kocht ze, betaalde ze en Anne wilde beslist de zijne en liep met één hand de rollator rollend.

 

Ik kon inschatten dat het fout zou gaan, dus nam de rollator over en Anne liet z’n ijsje vallen.

Oh oh, dat koppie erbij. Twee dames genoten zichtbaar. Ik zag hen denken, hoe lost ze dat op.

Ik kocht een nieuwe voor hem, maarrr er was racen op TV en moest ik de leiding keihard roepen.

Uiteindelijk maakte het ventje een heel klein ijsje, maar dat pikte ik niet.

Ik zei; “Dat kun je niet maken, kijk naar deze”, en toonde hem de mijne.

Ik betaalde en hij maakte een nieuwe. “Die andere gooi ik weg”, zei hij. Ik zei: “Niks ervan, dan neem ik die mee”.

En verdween richting Anne. Ik hoorde dames hard lachen en die kwamen later nog even bij ons, nog genietend van het voorval.

Ik zocht Anne, de andere dames, die buiten op een bankje zaten, zeiden: “Daar is de dader”.

Iedereen had er duidelijk lol in. Anne blij met de ijsjes, maar op gingen ze niet. Teveel voor het manneke. Ikzelf had ook genoeg gehad en liepen we een rondje en gingen al snel weer het gebouw in.

Anne was het buiten zijn meer dan zat.

Binnen gekomen loopt Annemieke (leidster) op Anne af en zegt: ”Kom gauw, Max Verstappen is aan de beurt” en loodst Anne zo naar de huiskamer en Anne vindt het goed.

Ik was dus vroeg en had al snel m’n boodschappen gehaald en zit nu hier.

Dit is voor mij de ZON-dag, ik heb m’n rust verdiend.

Een beste zak met was wacht op mij, dus werk is er altijd wel.

Tot zover en niet verder...

èFVé