3 November 2024
Vandaag, Zondag 3 November. Deze vrouw gaat op pad.
Gisteren ook al, maar was te laat vertrokken en hoe snel dan de duisternis invalt....misschien om mij te pesten?
Ach nee, natuurlijk niet, ik moet nog wennen aan dat domme uur verschil. Het is waar ik langs ga en dat doe ik nogal eens fout. De natuur is zo mooi in de herfst, dus besloot ik door het bos te gaan.
Hoe mooi was dat. Alle herfst kleuren aan en in de bomen en...op de grond. Foto's? Te donker, is niet gelukt, zo jammer....
En ineens heb ik haast, domme oude vrouw die ik ben. Praat tegen iedereen die ik tegenkom. Klaag over de duisternis, kies de verkeerde woorden en krijg als antwoord een schaterende lach.
Hoe dan ook, het gaf me energie en BIJNA hollend vervolg ik mijn weg. Vogels blijven me toeroepen, maar ik zie ze niet. En dan eindelijk het bos(je) uit en zou willen zingen, ik zie alles weer.
Maar Froukje, niet weer doen. Zolang je kunt denken, gebruik je verstand. Het is nog net genoeg voor deze en volgende dagen, potdorie...gebruik het dan.
Thuis gekomen is het echt tijd om te eten en wat heeeeeeeel fijn was? Sonja, mijn dochter, had me een beginnend hapje gemaakt, ik hoefde maar weing toe te voegen en....geloof me, heerlijk gegeten.
Na het eten nog een prachtig programma op TV gezien..."De beste zangers"geheten. Zo simpel, maar liefdevol, het vult me met genot.
IK KAN ER WEER TEGEN...
Liefs van ....
èFVé