29 Januari 2023
Zondag, mijn normale zondagen zijn vergezeld van een bezoek aan Anne, mijn man.
Vandaag liep anders.
Maar ook op pad voor boodschappen was geen goed idee, het is nat en vochtig buiten en moeten? Is er niet bij.
Deze vrouw heeft altijd voorraad en is zelfs in de gelegenheid, iets lekkers te ontvangen van SonJan.
Het was weer overheerlijk, soep deze keer van tomaten. Vanavond een ander prakje en dat zag er alweer heel lekker uit. Verwend word ik, ben ik.
Zelfs een hapje fruit ontbreekt niet. Heb ik het verdiend? Niet echt.
Een ZONdag zonder zon doet het niet goed in mijn ogen. Misschien wil ik wel teveel. Morgen is ook goed, want dan moet ik echt naar buiten. Een paar dagen binnen voelt niet goed voor mij.
Zo was mijn leven en zo is het nog steeds.
Vroeger met onze jeugd, nu alleen.
Soms denk ik nog aan die tijden, toen had ik niet door, dat het gouden tijden waren, alhoewel ik toen al meldde, dat ik zo blij werd van iedere dag.
Simpel hé? Nou en!
Als je voor één Euro geboren bent, is het een hele toer er twee Euro van te maken.
Toch klinkt de vroegere uitspraak leuker. Er bestaat zelfs een liedje over.
Wie voor een dubbeltje geboren is, word van zijn levensdagen nooit een kwartje. Andere maten, dat geef ik toe.
Thuis is zo gek nog niet, bezoek gehad van Sonja. Zij hielp me mijn tablet wat op te vrolijken met een andere foto en het lettertype te vergroten. Dat doet me deugd.
Soms heb ik mijn tablet in de nacht echt nodig, nou....echt nodig Froukje? Laten we doen alsof...
Niet echt een belangrijke blog geworden, meer eentje uit verveling.
Wie leest ‘m nog? Er waren tijden, dat ik me kon verheugen, op een vast aantal fans, maar tegenwoordig is dat niet meer zo.
Zouden ze denken: “Daar heb je dat ouwe mens weer”. Dat is ook zo, ik ben het, alleen met/in een houdbaarheids datum verpakt.
En voor mij vandaag....niet klagen, maar dragen.
èFVé
No comments:
Post a Comment