13 April 2021
Gisteravond heel vroeg naar bed gegaan. Waar ik zo moe van was? Ik zou het niet weten.
Vanmorgen zou ik op tijd op, m’n hulp zou komen koffiedrinken, doen we graag samen en daarna een wandelingetje. Ze bracht me een prachtig bloemstukje. Foto volgt.
Onze snelheid is ongeveer gelijk. Voorlopig houd ik het op zo’n kleine afstand en zij loopt heel weinig, dus voor haar ook genoeg.
Pas na 22 April zet ik de sokken er weer in. Dat beloof ik mezelf.
Mijn twaalfuurtje was héérlijk, een slagersburger, wat dat ook moge betekenen.
Eigenlijk denk ik, dat het vegetarisch was en toch erg lekker. Sweet chilli-sauce en rauw uitje erbij. Niet te versmaden.
De zon schijnt, maar even snel is er een bui(tje).
Vanmiddag even gaan liggen. Even werd lang. Het was wel even fijn en hoefde helemaal niks. Dat is het mooie van met pensioen zijn, ik kan het niet vaak genoeg melden.
Vanavond een stamppotje gegeten van wortel/ui/kastanje paddenstoelen en spekjes. Was zo heerlijk. Tijden niet zo normaal gegeten. Lekker voor de afwisseling.
En nu ga ik languit, even een lange nacht breien.
Goed tien uur. Héérlijk.
14 April 2021
Vanmorgen eindelijk eens op normale tijd opgestaan, acht uur en dan voelt de dag goed. Geen tijd verloren.
De dag begint met zonneschijn en dat zou ik graag zo willen houden.
Na de lunch nog een klein rondje gelopen, een halve kilometer. Dat hoop ik volgende week toch weer beter te kunnen. Het was lekker weer, koud, dat wel.
Ronald is net weer verdwenen, altijd fijn hem hier te hebben, de tijd vliegt voorbij en ik zie ‘m maandag weer. Dan ga ik niet mee naar Anne.
Voor deze week ga ik vrijdagmorgen met Sonja en volgende week ergens hoop ik weer normaal te functioneren. Voor Anne ook leuker, dan krijgt ie twee keer vaker bezoek.
Voor nu ga ik aan de soep, klaar gemaakt in de slow-cooker, klaar terwijl U wacht.
Vanavond nog weer de serie Ruinerwold zien, geen mooi vooruitzicht, toch wil ik het begrijpen. Volgens de krant komt er iets van geld voor de kinderen voor hun ontwikkeling, zodat ze zelf redzaam zijn. Ik ben voor.
Heet dat crowdfunding? Zoiets.
15 April 2021
Gisteren nog een roze armbandje gekregen van mijn buurmeisje en nog een ander buurmeisje. Hadden ze gemaakt voor mij. Met nog een briefje met “Liefs” en hun namen.
Foto volgt. Ach, zo lief, even aan mij denken. Met een lekkere koek gingen ze huppelend naar huis.
Herinneringen, voor mij geinige. Een genot om te doen. Te lang om in/met een blog te combineren.
De zon gluurt weer naar binnen, alweer donderdag. De nacht was onrustig, toch nog nawerk over Ruinerwold? Tuurlijk sta ik daar wel even bij stil, vooral dat de man is vrijgesproken.
Asjeblieft sluit ‘m op s.v.p., hij is gevaarlijk. Laat ‘m nooit weer vrij. De jongste kinderen kunnen hem dan opzoeken, maar zij voor hem zorgen? Liever niet.
Morgen alweer vrijdag, de dag met een bijzondere klank.
èFVé/FrAn
No comments:
Post a Comment