De ene nacht is de andere niet...

22 Juni 2023

De ene nacht is de andere niet...

Sinds kort slaap ik in de kamer, in ieder geval koeler dan boven.

De schuifpui doet zijn diensten, maar daardoor komen er wel geuren binnen, die ik niet ken en ga ik op onderzoek uit.

Door de donkere kamer, zo de keuken in. Daar glijd ik uit. Snel het licht aan en....getverderie een slak. Niet een hele kleine, maar ook geen grote.

Ik dacht niet na en liet ‘m niet lijden, liet ‘m inslapen. Schepje zout er achteraan voor straf, dat ie zo brutaal was onderweg naar de kamer te zijn.

Al lange tijd vind ik sporen, maar om dan direct met zout te dreigen....

Achteraf gezien, slakken zijn traag? Je wilt niet weten, hoeveel sporen er al in de keuken waren, zelfs op de muur en toch zeker weten, dat ik gisteren alle sporen had verwijderd.

Ik ben erg voorzichtig met diertjes doden, mijn familie spaart ieder levend vehikel, dus zelfs ook slakken.

Sorry lieverds, ik had kunnen vallen en wederom een enkel kunnen breken.

Dat gevoel kennen jullie nog niet.

Enkel breken, het gaat sneller dan je denkt. Laat ik je vertellen, ik wel. 10 weken verplicht in een soort isolatie. Dat niet weer. Stilstaan is achteruit gaan.

Meerdere slakken groot en klein al gevonden en ze in de groene bak begeleidt. Daar kunnen ze met/in stijl overleven, toch?

Getsie, als ik er nog aan denk, hoe glad dat ding was, ik griezel er nog van.

In de nacht, alle sporen wederom verwijderd, voet gewassen, handen gewassen en weer naar bed, zei duimelot.

Vanmorgen geen sporen. Heeft ie dan echt al die sporen sinds gisteravond/vannacht zelf gemaakt?

Traag als een slak? Daar ga ik dan even anders over denken.

De dag verloopt, het is middag en ik kom voor mijn hapje in de keuken en zie ..... sporen. 

Dacht ik het niet? Waar zit je en waar woon je? Ik weer als een dolle aan het werk, geen slak te zien.

Sorry lieve familie, ik ga ze vanaf nu te lijf, meld het jullie niet, heb je er ook geen last van.

èFVé