Mijn bijzondere vriendin....

12 Juni 2023

Gisteren kwam ik, waar ik wekelijks kom en hoorde, dat mijn bijzondere vriendin is overleden.

Volgens mij is zij echt gaan hemelen en er al een poosje aan toe.

Wekelijks, zelfs vaak 2 keer, bezocht ik de plaats van bestemming om een andere reden, maar weet niet goed, of ik een tipje van de sluier mag oplichten.

Maar het verlies van mijn vriendin, inmiddels van jaren, is net iets teveel voor mij om te zeggen.....nou ja, ze was er aan toe.

Dat was wel zo, maar je bouwt iets op. Ik droeg de naam van haar overleden dochter en dat schepte een band, die ik nooit weer zal en kan vergeten.

Ze was niet altijd echt peilbaar, maar mijn kus bij komen en gaan was een soort behoefte geworden en meestal zei ze dan ook....Nog iene.

Zij was de eerste, die me hielp bij het binnenbrengen van kopjes. Ik mocht niet in het vertrek komen vanwege Corona.

En die lieve vriendin van mij, zo krom ze ook liep, nam de kopjes aan en bracht ze naar de keuken. 

Daarna zijn we elkaar altijd trouw gebleven en schreeuwde ze vaak al keihard ....Froukje.... als ze me zag binnenkomen.

Ik hoor het nu nog harder, dan dat het misschien was. Dat zal het gemis al zijn.

We konden samen heel goed zingen en vooral “Kom van dat dak af”. Dat liedje zal nooit meer hetzelfde zijn. Zelfs onze zoon is het ermee eens.

Steeds meer werd me haar leventje duidelijker en de band dieper/groter.

De laatste keer dat ik haar trof, was ze in alle staten, boos op alles en iedereen en haar stemverheffing zal ik NOOIT vergeten.

Zelfs de kus ging ze aan voorbij en nu.....is ze gaan hemelen.

Lieverd, ik zal nog vaak aan je denken, maar dan aan de goeie tijden.

èFVé