Jut en Jul op oorlogspad...

 14 December 2023

Jut en Jul op oorlogspad...Een stadse ontmoet de dorpelingen.

 Na een poos moest het er van komen. Uitstellen had geen zin. 

Mijn vriend had 1 zuster en via haar zouden mijn vriend en ik de sprong wagen naar de ouders van Jut. 

Jut had een geweldige zus, maar de zwager speelde de gek of hij was het...Toen ik hem eenmaal kende, hebben we veel kunnen lachen. 

Die twee hadden een geweldig kindje en je mag het weten, ik ben dol op kindertjes...Grietje was haar naam. 

Inmiddels noemen we haar Gryts en woont ze ver van mij vandaan. Zij en ik zijn elkaar altijd trouw gebleven. 

Even terug. De zus van Jut moest erg lachen, dat ik mij liet ontvallen er erg tegenop te zien Jut en zijn ouders te moeten ontmoeten, maarrr, wat moet, dat moet. 

En daar gingen we, met de bus van het dorp van zus Klaske naar Noordbergum. De korte busreis ging zonder woorden en eindelijk was het dan zover. 

Geen bel, alleen een achterdeur en Jut opende de deur voor mij en meteen was daar de deur naar binnen. 

Zonder na te denken opende ik die en hoorde ik nog net iets vanuit die ruimte. Iets van uitkieken of zo...Maar zover kwam het niet, want Jul lag al languit in hun achterkamer met kloppend hart, pijn en angst. 

Er bleek een enorme opstap te zijn. Jul hielp me omhoog en daar waren ze dan, zijn ouders. Hard lachend en gierend liep ik met pijnlijke benen op en af en stelde me voor met mijn echte naam. 

Er werd van alles gezegd, maar ik verstond er niks van. Alles in het Fries. Koeterwaals voor mij. Ik was een stadjer en zij pure dorpelingen. 

Hoe ik die middag ben doorgekomen? Ik weet het niet meer. Het was mijn eerste Friese les en opletten geblazen dus. 

Jut liet het allemaal gebeuren en ik probeerde bij goed en kwaad een nette oplettende vriendin van Jut te zijn. Er werd erg gelachen om en met mij, wat wel prettig voelde. 

Toch dacht ik, wanneer mag ik hier vandaan, ik barste zowat van opwinding. Achteraf is het me niet tegengevallen. Ik dronk er thee met suikerklont, de echte ouderwetse met een meelkoekje "Marie" genaamd. 

We mochten weer naar Leeuwarden en ik werd vlotter dan vlot van blijdschap, maar bedacht: "Snel Fries leren". 

Jut en Jul, dit werd het begin van een lange relatie van meer dan 60 jaar. Ik ben wel heel snel volwassen geworden, miscchien was dit alles echt nodig om van mij een serious mens te maken. Voor 't gemak nog maar steeds Jut en Jul genaamd. 

Alsnog slaak ik een diepe zucht, 2 heel verschillende werelden moesten het zien te rooien. 

Redelijk gelukt, al zeg ik het zelf. 

Jut en Jut, een paar apart...

èFVé