14 December
Sonja komt eten vanavond en denk ik me suf, wat ik kan maken in de slow-cooker. Alles moet lang koken en de eerste keer?
Jeetje, gelijk buikpijn en rennen naar ‘t toilet. Ilona, mijn hulp, had net de WC schoon. Sorry meid, nervositeit, speelt me parten, als ik iets voor de eerste keer ga gebruiken.
Eigenlijk hadden we al afgesproken pizza te eten, dus waar maak ik me druk om?
Ik zou het haar en mezelf zo gunnen, de eerste keer eten uit de Crock-pot, samen met Sonja. Misschien ben ik straks zo flink en moedig, dat ik het alsnog probeer.
Het is triest weer, steeds regen, dus wandelen zit er niet in en heb ik tijd zat om m’n pot/pan te begeleiden, als ik het zo noemen mag. We will see.
Ik ben zo flink en moedig, mijn Crock-pot is aan.
Maarrr, mocht Desmond niet met Ronald naar Anne gaan vanwege schoolhuiswerk, dan heb ik mezelf wel in de vingers gesneden, bij wijze van spreken. Ik durf niet weg van mijn nieuwe uitvinding.
Ben druk met mezelf in overleg.
Komt tijd, komt raad.
De Crock-pot doet z’n best en ik geloof erin. Heb ‘m van low naar high gedaan, met de bedoeling toch met Ronald mee te gaan, tenzij Desmond de moed kon vinden.
Het werd vier uur en nog later. Ik maakte me vast klaar, zette de pot op warmhouden en had het volste vertrouwen.
Warmhouden mag 4 uren. Dan zou ik allang terug zijn.
Mijn verbazing was groot, toen Ronald de sleutel kwam halen om naar Anne te gaan en Desmond ook even om een hoekje kwam kijken. Fijn, ben ik blij om/mee.
Sonja denkt nog steeds dat we pizza gaan eten, dat mag alsnog, maar het hoeft niet. Spannend hoor.
Sonja kwam en wat aten wij? Mengelmoesje uit de Crock-pot. Heerlijk hoor. Voor herhaling vatbaar, maar dan weer wat anders. Natuurlijk was het veel te veel.
Het lijkt erop, dat ik alsnog een grotere diepvries moet kopen? Alles is altijd en eeuwig teveel.
Nou moet ik zeggen, we zijn beiden, Sonja en ikzelf, geen dikke eters. Genoeg voor vier van zulke types, zou ik zeggen. En dat zeg ik dus.
Sonja is weer huiswaarts, de avond loopt al aardig ten einde.
Het was een goeie dag.
FRAN
No comments:
Post a Comment