Tuesday, 8 December 2020

Vrijdag/zaterdag/zondag/maandag/dinsdag...

4 December 2020

Gisteren een leuke dag voor Anne en ook voor mij. De ex-buurvrouw/vriendin van ons beiden bracht ons een bezoek. Anne herkende haar zelfs en was erg blij haar te zien.

We beleefden een gezellig uurtje met hem en toen hij ons vanachter een raampje dag zwaaide, kwamen bij ons de emoties naar boven.

Waarom.....waarom hij......

Vandaag gaat onze dochter hem bezoeken en hopelijk treft ze hem ook in een blije bui. Door omstandigheden heeft hij haar al een poosje niet gezien. Hij is dol op z’n kinderen, maar soms lukt het niet wekelijks.

Morgen is het weer mijn beurt, als de was tenminste droog is, anders wordt het zondag.

Na mijn broodje met gebakken ei ben ik een wandelingetje gaan maken met wandelmaatje Aukje en als ik niet lieg, kwamen we op 3 1/2 km.. Dat zou beter kunnen, vandaag niet meer.

Vandaag ga ik een recept namaken, die Ronald toverde, toen ik daar at. Ik hoop, dat ik het allemaal nog weet. Anders gebruik ik m’n eigen fantasie en kom ik ook wel tot lekkere hapjes, moet lukken.

5 December 2020

De dag van de Sint. Het is goed vier uur in de nacht, mijn slapen lukt weer eens niet. Ik denk me suf. Zal ik trakteren bij de Kloosterakker? Wat zijn de gewoontes daar?

Af en toe breng ik weleens koekjes voor bij de thee/koffie, maar nu is het feest. In hoeverre wordt dat gevierd? De Corona houdt me tegen te gaan winkelen, dat is ook zo’n beetje, wat de regering wil.

Oude mensjes....thuisblijven. Ik voel me niet oud, ben het wel. Ik beslis.......niet winkelen, thuisblijven, sorry Anne, ik kom, maar meer is het niet.

Een kennisje om de hoek heeft me een foto gestuurd van haar schatten. Ik kende haar al, Kina wandelde vaak met de Teckel van haar dochter en ik mocht dan mee. Je wilt niet weten, hoeveel vriendschappen er dan kunnen ontstaan.

En dit plaatje is zoooooooo de moeite waard om te delen, dus....hier zijn ze, de twee schatten.

De was is droog, ik ben er klaar voor, op naar Anne/Kloosterakker.

Anne was wat zorgelijk. Volgens hem moet ie maandag naar Amsterdam, iets met z’n benen, terwijl hij vond, dat z’n benen goed zijn en z’n armen dus niet.

Ik heb geen navraag gedaan, komt dan toch niet bij hem binnen, zeker wetend, dat het niet zo is wat ze dan beweren.

 

We hebben gewandeld en de Lidl was bijna leeg, geen mensen, dus....heb ik nadien boodschappen kunnen doen. In ieder geval de nodige dingen weer binnen en dat voelt zo goed.

Anne maakte weer prachtige volzinnen, zoiets als “in principe” “aanvaarden” en dat de luchten elkaar ontmoeten en hij dat mocht zien. De zee was weer in opstand.

Ik vind dat echt genieten. Oh ja, ook nog, dat ze z’n jas hebben verkocht. (Hij hing in de kast.....)

Nu is het mijn beurt om te genieten, ik heb nog een halve pizza. 

6 December 2020

Zondagmorgen half tien. De dag is allang weer begonnen, wel na een heerlijke nacht slapen, weinig onderbrekingen. Geweldig, zo kan het ook. 

Vandaag geen verplichtingen, wel even de boekhouding doen, niet weer uitstellen, Froukje.

En wat eten we vandaag? Stamppot boerenkool van Kina. Een gemakkelijk dagje dus.

Meestal bedenk ik ‘s morgens al, wat ‘s avonds te gaan eten en soms gaat het heel anders.

De stamppot boerenkool smaakte naar........stamppot boerenkool, m’n lievelingsmaal op hachee na.

Heerlijk Kina, nog heel hartelijk bedankt.

Deze dag is voorbij, tot morgen...

7 December 2020

Een redelijke nacht was het en toch wéér niet vroeg wakker. Ideaal zou je zeggen? Mijn hulp komt en dan wil ik gereed zijn. Douchen doe ik vanmiddag dan maar. Daarna de was met de kleding van Anne erbij, dat MOET woensdag weer mee.

Ilona wil zo beneden stofzuigen en dan vlucht ik omhoog, naar de computer. Loop dan in de weg.

Even tussen ons, ik moet nodig plassen en Ilona is nog met de WC in de weer. Poeh, dat is een moeilijk stukje voor mij, even de knieën stijf tegen elkaar. Wens me maar succes.

Wat een opluchting, het is weer oké en ........ gered zelfs.

Samen met Ronald naar Anne geweest. Weer een heel andere Anne. Alles liep niet zo goed, volgens Anne. Zoveel veranderingen en zelfs vond hij, dat hij daar niet woonde en hij niet wist waar hij terecht kwam. Zoiets.

Marlies/Marloes kwam zeggen, dat het eten met tien minuten klaar zou zijn. Anne dacht niet na en ging gelijk met haar mee. Dansend verlieten ze de kamer. Dat was het dan.

Soms is het erg fijn bij Anne te zijn en voelen we, dat hij het ook fijn vindt, want daar doen we het tenslotte voor.

Vandaag voelde anders en stonden we al snel weer op straat. Ik denk er maar niet meer te lang over na, het is zoals het is.

Vanavond heb ik gevraagd of Sonja wilde komen eten en samen aten we Nasi met kip.

Het smaakte ons goed en zo is aan deze dag ook weer een eind gekomen.

Goed acht uur ging Sonja weer richting huis en keek ik TV. 

 

8 December 2020

Greet is weer thuis, mijn blog mag morgen weer.

Pas onze Doré, fysio-therapeute van Anne uit het verleden, op bezoek, even staand in de keuken, Corona....afstand. Ik had behoorlijk wat brood over en zij heeft paarden. Weggooien kan altijd nog, toch?

Fijn even een pep-talk met haar gehad te hebben, het maakt m’n dag.

Vriendin Jenny belde ook nog, mijn dag kan niet meer stuk, maar moet vanmiddag nog wel naar de arts. Een fijne arts. Ben ik te positief? Nee hoor, het is echt zo.

Even een broodje eten en dan op pad.

Als het niet druk is bij de Jumbo, wip ik snel even naar binnen voor m’n mueslibroodje, bananen en een pakje kippensoep. Niet vergeten Froukje.

Als basis en begin, de rest wordt mijn fantasie. Ik smul nu al.

En het was wederom erg lekker.

Het bezoek bij de arts verliep naar volle tevredenheid, mag ik even weer een poos vrij nemen en nu duik ik onder de vodden.

Deze dag zit er weer op en is me uiteindelijk niet tegen gevallen enne.....

Greet, welkom thuis...

FrAn

 

No comments:

Post a Comment