25 Oktober 2021
Beginnend met een foto genomen door Vandermill zelf.
De liefde leek wederzijds.
Een dag om niet te vergeten.
Er was eens een jongeman die stapel op auto’s was.
Nee, geen gewone auto’s.
Porsche was/had z’n voorkeur.
De liefde voor....begon rondom zijn leeftijd 7/8 jaar door een rode Porsche, die hier een nacht heeft mogen overnachten en wij er zelfs een ini mini rondje in hebben mogen rijden met Pa Anne aan het stuur.
Het heeft nog lange jaren moeten duren eer dat ventje de auto van z’n leven kon kopen.
En hier begint dan het werkelijke verhaal.
Op een mooie dag was hij in de gelegenheid een opknappertje te kopen.
Kennis van zaken had hij zelf. Had in z’n nog jongere jaren stage gelopen bij Porsche en VW.
Heeft zelfs de diploma’s op zak om een garage te starten, maar leerde eigenlijk meer om zijn eigen auto’s te kunnen onderhouden.
Die jongeman is onze zoon, de foto met garage en ventje, dat ventje is zijn zoon.
Het geluid, jeetje, zo geweldig, ik wist van verre, dat onze zoon in aantocht was met of zonder toen nog z’n vriendin, later de moeder van hun kind.
De Porsche kwam er en echt een hele mooie.Hij lag eronder, zat erin en poetste hem van binnen en buiten.
Ook werd er een geweldige muziekinstallatie ingebouwd.
Ik voel nog de muziek in m’n aderen trillen, in één woord geweldig.
Onze rijkdom, onze kleinzoon, heeft meerdere ritjes mee mogen maken en echt waar, voorin.
De foto’s zijn het bewijs. Ik ben benieuwd hoe hij, onze kleinzoon, dit afscheid ervaart.
Nu jaren en jaren later is het tijd geworden om de Porsche te gaan verkopen.
Leeftijd en gezondheid mede de schuld gevend, waardoor onderhoud niet zelf meer mogelijk is.
Maar.....dat doet pijn. Jaren uitgesteld, maar uiteindelijk reed de Porsche vandaag de garage uit, op naar een andere liefhebber, hoe zou dat voelen?
Gelukkig hebben we de foto’s nog. Zelfs z’n moeder, het ouwe mens, voelt het gemis mee.
Heb gelukkig wel een keer een verre reis mee mogen maken. Van hier naar Friesland. Wat voelde dat goed.
Onze kleinzoon van nu 15 jaar zat als eerste zo’n beetje in de stoel naast de chauffeur, terwijl zijn moeder overdwars achterin lag. Van de zoon voorin, daar zijn gelukkig foto’s van.
Dit is het Porsche-tijdperk en helaas kwam er een einde aan.RoDeJo, dit was het dan, ik snap jullie gevoelens, alsof je een kind afstoot.
Mogen we via deze app en de foto’s er nog lang aan terugdenken!
Afscheid van de Porsche, WEDEROM VOOR DE GARAGE, voor het laatst, laatste foto voor vertrek.
Das war einmal...
èFVé
No comments:
Post a Comment