26 Maart 2022
Van alles kan ik bedenken, maar het ook daadwerkelijk doen of kunnen doen, ontbreekt.
Het gaat hier even over mijn 3-wiel-e-fiets. Een mooie fiets, ware het niet, dat het me niet lukt erop te blijven zitten, als het ding zijn eigen koers vaart, bij wijze van spreken.
Volgende stap. Iemand kwam langs en dit ouwe mens waagde zich er opnieuw aan, helaas, de angst wordt per keer groter.
Weer een volgende dag, onze zoon komt langs om z’n moeder te helpen. “Graag” zegt moeke. In heb het het grootste vertrouwen, zijn denken en doen waardeer ik erg.
Ingeval hij dat nog niet weet, leest hij het hier.
Hij komt, ziet en overwint, fietst er zo mee weg, wel na gezegd hebbend, dat het niet eenvoudig zal zijn voor mij.
Niet eenvoudig? Niet te doen.
Maarrr proberen moet, dus samen naar een rustige plek, ik met de rollator en hij op mijn nieuwe 3-wiel-e-fiets.
Rijdt prachtig voor me uit en ik denk nog, dat moet jij toch ook kunnen, Froukje.
Froukje probeerde het en sprong gelijk weer van de fiets, omdat het kreng een eigen leven leidt en voor mij is dan Leiden in last.
Ik ben weer thuis, fiets weer achter slot en grendel en morgen weer een kans.
Tenminste, als ik het aandurf.
Zo ik me nu voel, kan ik beter meteen afbellen, maar wie weet, wie me vannacht weer de kracht geeft door te zetten.
Maar, als ik terug denk aan zopas, dan zou iemand, die niks aan z’n hart mankeert, er iets van/aan kunnen krijgen en aangezien mijn hart al oud is en al in reparatie is geweest en door dit proberen zo hard tekeer gaat.....is het dan wel zo’n goed idee.
Dit ouwe mens loopt overal naartoe, haalt met gemak 6 kilometer, maar op de fiets nog geen 10 meter, wat moet ik dan met die fiets.
Ik denk dus even hardop.
Morgen nog een kans geven? Ronald, onze zoon, geeft me die kans. Benutten of afbellen? Hij zal het begrijpen, hij kent en herkent zijn moeder.
Ik geef het nog een nacht de kans. Goed nadenken en misschien zelfs dromen?
èFVé
No comments:
Post a Comment