Soms zit het mee en soms zit het tegen...

30 Maart 2022

Zaterdag begon de ellende.

Even nieuwe batterijen plaatsen in het kastje voor de verwarming. Ware het niet, dat het geen nieuwe bleken te zijn, dus de werking ook nul komma nul.

Wel even, maar geloof me....kort.

Volgende dag....nieuwe batterijen, maarrr, ook tijdelijke werking. Dan toch het kastje niet goed.

Inmiddels maandag, dus de installateur laten komen. 

Volgens hem, kastje kan niks mis mee zijn. Hij liet de temperaturen naar omhoog gaan en weer terug, iets wat ik iedere dag al deed en de verwarming ging branden.

Ware het niet, dat ie nu, inmiddels woensdag, nog steeds halfweg de dag zoiets heeft van...doe het nu gauw zelf en ... zit Froukje ‘s avonds met de jas aan.

TV ook nog geen pest aan, kan aan mij liggen, want alles valt even tegen en dan is het heerlijk nog even verder te gaan met afbreken.

De installateur gebeld en hij belt me terug i.v.m. een nieuw kastje. 

Geregeld dus.

De douche....

Ik douche al minder vaak vanwege van alles, maar als het water dan niet wegloopt, kun je zelfs in de douche verzuipen? Dat valt wat mee, maar wassen bij de kraan?

Het lukt, maar ook dat moet goed.

Straks ook daarvoor de installateur vragen?

De RADIO.

Omdat ik alleen ben en een leuke zender op de radio had, had zeg ik, zong ik keihard mee en voelde me er wat warmer door, totdat Ziggo de boodschap gaf, dat er dingen veranderen en weg mooie liedjes....

 

Is dat pesten of is dat pesten? Het zal niet, maar zo voelt het even. Geen radio meer.

Ach, ik ben een ouwe zeur. Het houdt niet op.

Heb mijn eigen e-fiets om laten bouwen tot een 3-wiel-fiets en dacht er zo op weg te kunnen fietsen. Mooi niet. Ik schiet alle kanten op, behalve de goeie.

Iedere dag komt onze zoon langs me enig idee te geven, hoe ik het zou moeten voelen/snappen.

Ik voel en snap alles, maar nog weigert de fiets me te volgen, ik ben zijn slaaf, zo voelt het.

Ik ging vooruit, dus wilde Ronald de volgende dag verrassen en fietste hem tegemoet. Pardon? Dat was de bedoeling, maar ik maakte alleen een achtje, heel knap, maar onbedoeld.

Ben weer terug op één. Laat iedereen die wil mijn fiets uitproberen, een buurvrouw reed er zo op weg, wel mopperend, maar dat mag, ik zag, dat het haar lukte.

Toen waren mijn beide buurmannen aan de beurt, en beiden konden er niks van, net als ik. Jongens, jongens, wat voelt dat goed.

Ronald fietst er zo mee weg. Zit het mee of zit het tegen?

Gisteren nog blad geveegd achter ons huis en gisteravond de afvalbak bij de weg, in de veronderstelling te zijn, dat ie vandaag, donderdag, geleegd gaat worden.

Maar ware het niet, dat het vandaag woensdag is. Dus wordt ie niet geleegd. Wel heb ik alle buren overstuur en zetten allen ook hun bak bij de weg.

Vanmorgen heel stiekem de mijne weggehaald en daar moest ik wel even om lachen.

Deden ze me allemaal na en hadden zij pech.

Hopelijk wordt voor mij vandaag nog wel wat opgelost en probeer ik alsnog weer mijn fietsles bij Ronald te vervolgen.

Ben ik nu zo stom of is de fiets vervelend. Ik ben eigenlijk heel blij, dat meerder mensen het niet lukt, mijn gevaarte de baas te zijn. Voelt al kameraadschap. 

Dit alles moest ik even kwijt en hoop vanavond eindelijk weer zonder jas de TV uitzending te kunnen zien, ook al zag ik, dat er voor mij niet veel soeps op de buis te zien is.

Maar dan zit ik er wel zonder jas en kan ook vroeg naar bed gaan.

 

Genoeg gezeurd?

Voelt zo héérlijk, alles er even uit te gooien, maar de hoop heb ik nog niet opgegeven.

èFVé