Uit de oude doos...

1 Februari 2023

Heel, heel lang geleden breide ik voor mijn lieve nicht in Amerika een trui met het oude leesplankje erop gemaasd.

Zweetdruppels heeft het me gekost voor ik aan mazen op de trui kon beginnen.

Denk maar eens aan al die kleuren, het leesplankje bezat ik zelf. Wie kent het nog? Ik kan het nog steeds opdreunen.

Dus, even de volgorde. Ik breide de trui.

Tekende op blokjespapier de afbeeldingen afgekeken van het leesplankje. 

Telde alles uit en op zoek naar al de kleuren garen, die ik nodig was.

Het is me gelukt en Froukje begon met mazen.

Het werd zo mooi, vond ik zelf, maar ... wat een werk.

Ik weet niet meer hoelang het me gekost heeft, maar het resultaat mocht er zijn.

Mijn nichtje in Amerika, daar was ie voor bedoeld en zij was het waard.

Ze blijkt ‘m nog te hebben en bij gelegenheden te dragen.

Deze week stuurde ze me de foto’s, ik zal het alleen bij de voorkant en achterkant laten, maar van iedere afbeelding heb ik een foto.

Het uitrekenen en tekenen en de juiste kleuren vinden.

Ik haalde het overal vandaan. Zoveel verschillende kleuren en het werd zo mooi.

Sorry, dat ik nu buiten mijn boekje ga, maar echt, het werd een KUNSTWERK!

Mijn zwager stond voor de kosten, maar ze is de trui dan ook waard. Zie zelf maar, wat jullie ervan vinden.

Het afhechten aan de binnenkant, als ik daar nog aan denk.

Maar ze is ‘m zo waard, dat ze ‘m nog heeft na bijna 20 jaren is toch een wonder. Mijn nichtje is dan ook een wonder.

Bedankt Yvonne, dat je me deze herinnering weer stuurde. Hij gaat nu de wereld in.

Ik word er warm van.

Liefs èFVé