Even naar Emmen op en neer

10 Juni 2022

Even naar Emmen op en neer.

Samen met kleindochter Anouk gingen we Emmen onveilig maken.

Eerst even gepraat en alras op pad. Anouk en haar rode auto, geweldig.

Erin gaan is normaal, maar als ik eruit wil, moet ik opnieuw tellen leren en gehoorzaamt de deur op de juiste tel.

Ze rijdt samen met de auto als een trein en zo gingen we naar de eerste inbrengwinkel/kringloop in Emmen. Het was prachtig weer.

Niet overal is het goed vertoeven richting Emmen, op een bepaalde plek kun je flauwvallen als je diep ademhaalt. 

Gelukkig kwamen we op tijd weer op adem en betraden “Het Goed”. Een grotere versie dan die bij ons en daar begonnen we met een tosti met ham/kaas/ui. Ui als extra en dat was geen probleem. 

Om beurten nog even onze hond uitlaten en lekker eten en drinken.

Daarna in galop door de winkel, zo groot had ik ‘m niet verwacht. Kwam nog in botsing met een aardige Kringloop-vriendin en kwamen we in gesprek.

Ik zei: “Ik word altijd zo hebberig met al die kleren en kleuren”. Ze moest hard lachen, het kwam haar bekend voor.

Eerlijk gezegd ben ik vergeten, wat ik daar gekocht heb. Ik denk hemdjes. Die dag ging ik voor hemdjes en dat is goed gelukt. Hier, ik denk, twee stuks gekocht en....daarna gingen we naar “Terre des nogwat”. 

Hommes? Anouk vond er nog iets, ik even niet, wel wat leuks gezien, maar dan klopt de maat weer eens niet.

Daar vroeg Anouk aan de winkelbediende of er nog meer Kringloopwinkels waren.

Ik zei nog: “Dat zegt ie niet, dat is concurrentie”, maar Anouk vroeg toch en de man zei vol onschuld: “Nee, hier niet”.

Maar een aardige vriendin van ons, ook een Kringloopbezoekster, ons kent ons, vertelde, tja...ik geloof “de Waar”of zoiets.

Daar zagen we onze ogen uit. Helaas reden we wel weer door die geur met een raam open van de auto en onze geluiden leek op kotsen, zo akelig.

Die winkel was zoooooooo groot, daar slaagden we met vlag en wimpel. Ik geloof trouwens, dat ik daar mijn koopvriendin tegenkwam. Kleine vergissing, doet niks ter zake.

Overal ontmoetten we aardige mensen en allemaal blij, zo leek het. De prijs was dan ook geen drol.

Daar kocht ik nog twee hemdjes, inmiddels een heel arsenaal, maarrr....met een bedoeling.

Nog prachtig sportschoenen gekocht, dat was de duurste koop, maar...als Anouk dan via haar telefoon laat zien, wat ze in het echt kostten, toen schrok ik en kocht ze.

Anouk ook. Anouk had trouwens veel geluk, zie de foto. Shirt/broek en schoenen bij dezelfde zaak.

Daarna moest Anouk nog iets bezorgen bij een klant van de zaak, een belofte die ze had gedaan en daar kwam ze een geweldig zware Labrador tegen, die leek boven over het hek te willen springen en Anouk weigerde haar kleding vies te laten maken en gelukkig kwam de mevrouw des huizes al naar ons toe, was het de boerin?

Zijn natuurlijk ook gewone mensen.

Alvorens Anouk in de richting van de labrador ging, begon een enorme koe ineens zo hard te brullen, er waren er twee en nummer twee wilde niet achterblijven.

Dat verwachtten we niet van die kant, dus dat was schrikken.

De foto was pas later, dus waren ze een stuk rustiger. Waren aan ons gewend inmiddels.

Het was heen zowel als terug een prachtige rit door de bossen en het dure dorp Exloo hebben we laten liggen. 

Daar zouden we een patatje kopen.  

Viel dat even tegen? Die prijzen pasten niet bij ons, dus reden wij richting Rolde, waar we onze favoriete plek vonden. 

Patat en Dobberman kroket.

Ja toch? Dobberman? Ik dacht even aan een hond.

IJsje voor toe en dan nog een ritje Assen....

Dat was me het dagje wel, maar dan hoef je thuis ook niks meer te doen. 

Gewoon in de luie stoel, pootjes omhoog en nog nagenieten van de dingen die we beleefd hadden.

Ik hoop niks te zijn vergeten, het was een superdag. Dankjewel Anouk, je ouwe oma is heel blij.

Helemaal vergeten, we kwamen een geweldig mensje tegen, teveel om op te noemen, wat haar allemaal was overkomen, kocht een tent met toebehoren. 

Wat haar op de camping beloofd was, was niet gekomen.

Flink als ze was, kocht alles in de laatste Kringloop en blijkt ze zelf bijna een Kringloop te runnen, mee te runnen kan ik beter melden.

Een Kringloop waar ik met familie en dochter vaak kom en er zelfs eet.

De naam? “De hippe Kringloop”", die naam heb ik goed onthouden.

Haar zien we dus vast wel weer, zo’n vlot mensje. Een pittig ding. Daar kun je niet omheen.

Dit is ‘m dan weer voor vandaag.

 

De Kringloop-Emmen-blog.

XXX èFVé