Dinsdag 16 Mei 2023
Alsof ik ben ontwaakt uit één of andere droom.
Veel tijd ligt er achter mij, maar hopelijk ook nog een beetje tijd in het vooruitzicht.
Ik voel me als herboren.
Na een rusttijd van pijn en ongemak ben ik ontwaakt en leef opnieuw mijn leven.
De zon schijnt, dat helpt. Met enige achterstand begin ik aan mijn wandelingen.
Heel eenvoudig, gewoon de ene voet voor de ander zetten. Ware het niet, dat mijn linker enkel iets in gebreke is.
Door een nog onbekende oorzaak ging ik door mijn enkel en was het leed niet te overzien.
Ik kwam 10 weken in een rusttijd terecht, zonder computer en zonder iets van me af te kunnen schrijven.
Ik beleefde moeilijke tijden, maar ook leuke en nieuwe tijden. Om één te zijn in een grote groep en ook nog eigenwijs, maakte ik het mezelf erg moeilijk.
Gelukkig ligt het achter mij, hield er een geweldige jonge vriendin aan over en ga nu met rechte rug en enigszins vreemde stappen door mijn bijna nieuwe levensfase.
In ieder geval heb ik er leren puzzelen, de foto’s volgen, maar ik had er langer moeten blijven om de puzzel te voltooien.
Ik gun het mijn opvolgers.
Thuis is alles veranderd, ik lig nu in de nacht en soms overdag voor het raam in mijn eigen bed. Dat is een luxe, je eigen bed gaat boven alles.
Maar dat houdt in, dat ik de trap moet mijden, tenminste, tot de traplift komt. In tien weken tijd ben je ineens een klein iel mensje geworden, maar nog steeds met vechtlust en probeer in te halen, waar ik was gebleven.
Heb mijn blogjes weer gevonden en probeer er wat van te maken. Geef me tijd om te leren hervatten.
Het wordt een soort van, in één, twee, drie in GODsnaam en gaat het lukken?
Voor vandaag laat ik het hierbij, alle begin is moeilijk.
XXX èFVé
No comments:
Post a Comment