Een uitje...

11 March 2024

Vrijdag....8 Maart, eindelijk weer een behoorlijk, leuk uitje met de taxi..

Twee uur was de afspraak met een speling van 15 minuten. Kwart voor twee, daar was ze. Leuk, lief en gezellig. 

We haalden nog iemand op en heel toevallig herkende ik al haar stem, toen ze gebeld werd. Voor we het door hadden was daar de Hema, het parkeerterrein. 

Ik had een briefje mee, wat en waar ik wilde zijn. Dus zei, tot een andere keer, ik heb plichten! 

En daar ging het ouwe mens. Door de Hema gelijk naar waar ik wilde zijn. Slaagde voor de helft, maar...ik had nog tijd zat. 

Onderwijl naar rode hoge schoenen zoekend, nul komma nul, helaas. Het was frisjes, dus....doorlopen Froukje, maande ik mezelf. Het was fijn, nieuwe gebouwen rijzen de pan uit met grote letters...TE KOOP. 

Ik hoop dat het zal lukken, want eerlijk gezegd, bijna alle winkels hebben uitverkoop. Doet me denken aan de tijden dat Anne en ik in Frankrijk waren. Jaren geleden en Frankrijk bestaat nog, dus overleeft Assen ook (?).

Niet gevonden wat ik zocht, maar wel een stevige wandeling. Wel nog een winkel aangedaan en vroeg een dame of ze de deur voor me wilde openen. Ja hoor, dat wilde ze wel. Een dubbele glazen deur. Ze ging er op af en duvelde zowat naar binnen. 

Beide zagen we niet dat de deur open was en hoe we na de schrik samen hebben gelachen, niet normaal...

Zo beleef je nog eens wat. Ik zal het niet snel vergeten. Uiteindelijk al redelijk vroeg naar mijn favoriete kroketzaak en wilde me achter in de zaak verstoppen, tot een bekende stem me stopte. 

Mijn medereiziger, ook achter een lekker hapje. Ik ging zonder te vragen bij haar zitten en...we hebben gekwebbeld, tot ze bezorgd zei...moet jij niet naar de Hema?

De tijd was niet ver van de afspraak en groette ik haar; een jonge man opende de deur en daar rende ik achter mijn rollator richting Hema en...de taxi kwam al aangereden. 

De man kende ik en zo te merken, hij mij. Ik zei, ik ben je naam kwijt, maar kennen wij elkaar niet? 

Ja, zei hij, ik ben Ruuth. Ah, zei ik, de man met de mooie schoenen. 

We waren samen en hij maakte van de gelegenheid gebruik mij alles over zijn schoenen hobby te vertellen..prachtig!

Al snel was ik thuis, niet helemaal tevreden, hopend voor Zondag nog een mogelijkheid te verzinnen, te halen wat ik vandaag gemist heb. 

Plofte in mijn luie stoel en dacht, het was weer heerlijk...

èFVé