Geen toetje...

 15 Januari 2025

Vandaag de tocht weer gewaagd. 

Goed geslapen, lekker soepje tussen de middag. Wie doet je wat. 

Het was geen vrolijke dag, een beetje misselijk (mistig) zou Sonja vroeger gezegd hebben.

1 uur in de middag vertrokken. Soms zijn alle mensen vriendelijk, maar vandaag leken ze allemaal de bokkepruik op te hebben. Alles mag, maar minder gezellig. 

Alles op een briefje en sommige dingen heb ik toch behoorlijk om moeten zoeken, maar wilde deze keer niet vragen. Nu onthoud ik het beter voor de volgende keer. 

Wederom werd het weer veel voor mijn rollatortasje. Gelukkig nog een extra netje mee. Al met al viel me de prijs in totaal mee en liet mij ontglipppen...daar kun je geen oorlog om hebben. 

Had ik voor die uitspraak een heel leuk contact met die mevrouw, nu bevroor ze. Waarom ben ik toch zo, niet alles is humor Froukje. 

Enfin, het was gezegd en ik kon naar huis. Thuis meteen de luie stoel gekozen, dat dan weer wel. Trots op het loopje, maar het was genoeg. Zo'n kleine 6 kilometer...

De boodschappen opgeruimd en even een natje en droogje en dan wordt het alweer tijd om te bedenken wat ik zometeen zal gaan eten. 

Ik ben een bevoorrecht mens. Ik heb van alles in huis. Soep, snert, gebakken aardappeltjes, kip en nog wat andere vleesjes. 

Raad eens wat, ik doe van alles wat, ook al rol ik daarna van mijn stoel, IK KAN NIET KIEZEN, en bovendien, ALLES MOET OP!

Dat red ik niet. De snert is in de diepvries, de vleesjes in de soep, de aardappeltjes bakken met de kip en tomaat/ui als groente. 

Vandaag maar geen toetje...

eFVe