3 Juni 2021
Tuin in wording...
Ik krijg een nieuwe tuin. Voor het eerst van mijn leven.
Tuurlijk had ik wel een tuin, mijn tuinman was eentje met groene vingers. Mijn eigen Anne, zoon van een fruitkweker.
Hij kon trouwens alles, timmeren, verbouwen, tuinieren en sporten. Vooral dat laatste, dat hield ie het langst vol.
Het/hij blijft een gemis.
Mijn tuinwerktuig is binnen en heel misschien kan ik nu zelf ook iets ondernemen.
Ben niet zo’n buitenzitter, lezen lukt me slecht. Geen concentratie. Misschien dat ik nu actief kan zijn.
Mijn tuinman van nu is de man van mijn hulp in bange dagen.
Zo voel ik me toch nog een beetje nuttig. Mooie rose-achtige stenen. Past prachtig bij mijn doorgaans paarse planten.
Jammer dat de paarse lavendel het loodje moest leggen. Te oud.
Misschien dat ik via mijn nieuwe tuinman een nieuwe kleine plant kan kopen?!
Deze week is toevallig een warme week, de zon brandt er op los. De tuinman werkt met hoofd onbeschermd. Ik zeg: “De zon is heet, komt dit zo goed?”. “Ja hoor”, zegt hij, “ik heb m’n pet bij me”. Prachtig antwoord.
Stiekem even gekeken naar de tuin, wordt echt geweldig voor degene die het wil zien. Mijn tuin, dat wordt het.
Alle planten die Anne (mijn man) en ik gekocht hebben, komen er weer in, het is het idee, niet meer en niet minder. Ik zal er een foto bij doen.
Hij gaat nu voor de rest van de stenen, in één keer halen was niet te doen.
De aanhangwagen zou door z’n wielen/veren/assen kunnen zakken. Doorstrepen wat niet van toepassing is.
Ik ben blij, mijn tuin, hij mag er zijn. Dankjewel tuinman, je hebt het geweldig gedaan. Nu nog een struik/boompje en een lavendelplant in een bak en deze vrouw zal je niet horen klagen.
Ik heb niet langer kunnen en willen wachten met m’n blog. De regen zit ons op de nek, maar komt niet, dan zag de tuin er NOG mooier uit.
èFVé
No comments:
Post a Comment