Wednesday, 7 July 2021

Grootse plannen...

6 Juli 2021

Er staat van alles te gebeuren en ik mag hopen, dat het gaat, zoals ik me wens. Please wens met me mee.

Mijn plan was de buurman te vragen, of hij met mij de grote ladder uit de schuur wilde tillen.

Ik moest even wat moed verzamelen, maar ondernam de stap.

Is de man helemaal niet goed en staat werkelijk te trillen/schudden, zo’n last heeft hij. Ik weet, dat er iets niet goed is in z’n gezicht, maar dat het tot zulke grote lasten zou lijden/leiden, dat was me onbekend.

Hij beloofde me, dat hij zijn geweldige zoon, nog heel jong, zou vragen me te helpen. Hij had zelfs al een ladder tegen de schuur staan en onze platte daken grenzen aan elkaar.

Ik mag hopen, maar ook niet teveel verlangen/verwachten van zo’n jong ventje.

We zullen het zien en beleven...

En....hij kwam en loste het op. Het water stroomt. Snel een foto gemaakt en hem een envelopje gegeven. Wat daar in zit, is tussen hem en mij.

Ik ga terug naar gisteren, een top-dag. Onze kleindochter ging met mij naar o-pa-Anne en we kregen hem zelfs zover, dat ie wel wilde wandelen en zelfs wel een ijsje lustte.

De foto volgt hier...

Terwijl Anouk en ik terugkeerden van Anne, waren mijn andere buurjongens druk met de tuin bezig en waren ook van plan mijn pad van de deur naar de stoep te ontdoen van onkruid.

En ze deden het zelfs, dus verdienen ze een toetje voor toe en het hoofdmaal wordt Chinees.

Doordat een buurvrouw even langs kwam met een kleine verrassing, vertelde ik haar de bedoeling en heb haar tevens uitgenodigd mijn hapje samen te delen bij mij in huis.

Dat komt helemaal goed en eten de jongens hun bestelling thuis.

De foto’s van mijn pad voor en na de behandeling doe ik hierbij.

Mijn oprijlaan (jaja...) hadden ze al gedaan.

Ik moet nog zien, of alles doorgaat, zo ik van plan ben. Bel vanmiddag het restaurant voor de bestelling en ga met één der buurjongens in de auto de bestelling halen en betalen.

Ik verheug me erop. Later meer.

Verwacht nu bericht uit Australië, de moeilijkheidsgraad is, dat we met daar zes uren schelen, moeilijk om elkaar dan precies te treffen, maar.....ik zal geduld tonen.


Inmiddels al gebeurd en zelfs daarna de bestelling geplaatst bij het Chinees-restaurant.

Half zes/kwart voor zes is de bedoeling dat het gehaald wordt.

Nu maar hopen, dat de jongens er ook klaar voor zijn. Ze zijn beiden nog druk doende met hun arbeid.

Ik hoop nog wat foto’s te mogen stelen.

Gek he, dat ik van zoiets simpels al vet-opgewonden word. Een kinderhand is snel gevuld, zullen we maar denken.

Met buur Peter naar de Chinees gegaan en hun helft gegeven. Onze helft hier op tafel gezet en Annie gebeld.

Toetjes naar de jongens gebracht en dat was dat.

Annie en ik smulden zogezegd en zij is naar huis, misschien uitbuiken?

Ik tik alles in en dit is het eind van dit verhaal.

Nog even dit, volgens mij zijn de jongens nu de goot van de garage leeghalen. Wat een kanjers.

Waar kan ik hen nu mee verrassen?

èFVé/FrAn

 

No comments:

Post a Comment