Shit happens...

28 Juli 2021

Shit happens, vrij vertaald:  Alles kan gebeuren?

Sinds een poos is mijn lijf in opstand en ik daardoor ook. Maar deze dag, shit happens, letterlijk, anders vertaald, het begin is er en dat betekent, dat ik blij ben met de lozing.

Buikpijn is het begin van alle ellende.

Wat een raar begin van mijn blog. Toch wilde ik het zo graag van me af spugen en wel heel ver.

Mijn grote opruimwoede is begonnen en dan in de vorm van kleding opruimen.

Oh jongens, wat is dat moeilijk, alles is nog zo mooi. Ik moet wel 100 jaar worden, wil ik alles tot op de draad versleten hebben, maarrr dat doen we ook niet meer....

Alleen m’n hobby van leuke hemden onder lage halzen-shirts. Nooit had ik genoeg en nu heb ik teveel. Het is maar goed, dat mijn gewicht al jaren (ongeveer) hetzelfde is en ik dus alles nog pas van jaren her.

Maar om nu nog in een hemdje rond te lopen, met die slappe spierballen? Om op te spugen. 

Dus aan de slag, Froukje.

Van het één komt het ander. Ook dat kun je ...Shit Happens... noemen.

Herkenning? Onder de dames, vast wel.......hoop ik!

Vanmiddag naar Anne in Kloosterakker en dan maar hopen, dat ... shit happens .... niet van toepassing is. De was MOET geruild en op dit moment is er niemand, die me uit de brand kan helpen, dus gaan met die banaan.

Wat kan een mens het druk hebben, of liever gezegd, zich druk maken.

Echt duimen, dat het mag lukken, uiteindelijk zit ik wel met medicijnen op achter het stuur (van een e-bike), dus ben snel ter plaatse.

Het was goed vertoeven bij Anne van der Meulen, wel spelletjes gedaan, zoiets als: “Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en de kleur is....”. De tijd ging snel en niks “Shit Happens”. 

Ik had het net kunnen redden, donkere luchten fietsten met me mee, maar de brug ging open en dat nekte me.

Een keiharde plensbui bracht me naar huis en heb ik in de schuur staan wachten, tot het over was. Net even dat wachten voor de brug nekte me, maar ik ben weer thuis.

Dus uiteindelijk toch nog “Shit Happens”.

Daarna heb ik mezelf getrakteerd op zoiets lekkers. Anouk had het ooit gemaakt, het zat nog in de diepvries. Broccoli, stokbrood en kip/champignons in een soort kaas-saus. Ik ben echt de naam vergeten.

Ook weet ik niet, of dit wel een goeie keus was, zo snel na al die ellende. Toen at ik alleen brood en soms groentesoep.

Maarrr....het was lekker...... en wie weet, is het juist goed om de “bruine beer” los te laten.

De “bruine beer” niet door mezelf bedacht, maar dat vond ik zo’n goeie.

èFVé/FrAn