Friday, 22 July 2022

De kip en het ei

21 Juli 2022

Vandaag....

Deze dag was de eerste dag met verkoeling, maar binnen haalde het kwik nog 30 graden.

Wij hadden een feestje, de buurtdames en ik. RAAF uit het verleden.

Deze keer bij onze buurvrouw op nr. 17, als ik me niet vergis.

Alles kon buiten geschieden. Met een kopje koffie ... met gebak begon ons feestje.

Daarna nog een kaal kopje, maar die werd ingehaald door een ontzettende traktatie.

Daar tussendoor kwebbelden we maar raak en het was dan ook al een poos geleden, dat we met z'n vieren bij elkaar waren.

We proberen het eens per maand, soms wat langer, maar trouw waren we en zijn we gebleven.

Onze leeftijden lopen ver uiteen, maar we accepteren elkaar heel goed.

Dat was zo en dat is zo en dat blijft zo.

Nu de ontzettende traktatie. Niet langer raden, wie ons herkent door de naam RAAF, weet inmiddels wat ons nagerecht was, is en altijd zal blijven, tenminste....ik met mate.

Komt ie.....IJS met advocaat en slagroom.

Een gouden combinatie. Ik probeerde in het verleden er een soort gebakken ei van te maken.

Wit rondom en een kwakje advocaat in de/het midden. Was leuk om te zien en voor deze vrouw ook mogelijk.

Aangezien ik bij mijn pillen geen alcohol verdraag, mag ik dus niet over die streep gaan, maar....het is altijd goed gegaan en vandaag, na al die lange warme dagen en nachten dus niet.

Voor mij een kwestie van oversteken en tot nu toe heb ik altijd de eindstreep gehaald zonder rollator. Vandaag ging het anders.

Binnen in huis, erg warm nog, werd ik lui, zo noemde ik het. Het werd per minuut erger, dus snel even een soepje, zo dacht ik.

Was goed te eten. Mijn ogen werden steeds lastiger. Iedere dag app ik om die tijd met voor mij een belangrijk iemand en deze keer ging het grandioos mis.

Het vervelende was, ik had naar mijn echtgenoot in de Akkers gemoeten, gewild.

Alles wat ik zou kunnen, niet fietsen met mijn ogen half open.

Lieve allemaal, alsof het zo moet zijn, onze dochter appte, of ik meeging naar Pa en ik greep mijn kans.

Legde snel uit, dat mijn ogen liefst dicht wilden en ik graag naar bed wilde gaan.

Heerlijk, goed gevonden en eindelijk kon ik gaan liggen.

Geslapen als een grooooooootte en nu eindelijk weer wakker. Helder is niet het woord, maar het kan er mee door.

Dit, wat zo anders begon, eindigde hier met een nodige slaap van, wat was het, drie uren? Valt mee toch?

Ik durf het haast niet te melden, was dit dronken zijn?

Waar het begon met koffie en eindigde met de kip en het ei, stopte het hier.

Zo kan het niet weer, maar ........ we gaan vrolijk verder.

Een andere maat, dames, kan dat? Jullie mijn deel erbij.

Tot in Augustus, voor je ‘t weet, is het zover.

XXX Froukje 

 

No comments:

Post a Comment