23 July 2022
Driewieler te koop?
Ik geef hem nog één kans. Gisteren met die fiets naar manlief in Kloosterveste.
Het begon al niet zo goed, de afrit ging ik scheef af, wetende, dat dat de goeie manier was. Al remmend begon ik eraan.
Ik moet rechtsaf, maar de fiets ging linksaf. Wat een rot gevoel.
Froukje, zal jij het wel ooit leren?
Afijn, deze ouwe vrouw gaat rechtsaf langs de Vaart, geen greintje pijn en zij wordt al aardig moedig.
Wel pech, de brug ging open/dicht, maar net hoe je het bekijkt.
Keurig stond ik bij de streep, maar iedereen dacht anders.
Ineens een drukte, of iedereen die kant op moest.
Ze gingen voor me staan, ook rechts langs het fietspad langs het water en nog achter mij.
Ik maar gebaren. GA MAAR, tot het veilig was en zo fietste ik linksaf naar veilig gebied.
Het weer was een stuk frisser, maar het was droog.
Alles
verliep goed en ook langs Groenland. Daar moet ik binnenkort nog naartoe,
beloofde ik mezelf en fietste verder.
Richting Kloosterveste over het bruggetje, nog voor het klimmende deel, krak zei de fiets en daar stond dat ouwe mens.
Bijna gehaald, maar nog net niet.
Snel de telefoon gepakt en het kaartje van de fietsenmaker, die tevens de fiets verkocht en vermaakt heeft, gezocht. Mensen fietsen allemaal keurig langs mij, zelfs niet groetend.
Gelukkig kwam er van rechts een aardige mevrouw naar me toe op een Scootmobiel.
Ze vroeg, of er iets was en ik vertelde het haar. Zij was gelijk bereid de fietsenmaker te bereiken, vlakbij dus en het duurde niet lang, daar zag ik de beide jongens al aankomen.
Inmiddels kwam me ook nog buurvrouw Roelie te hulp toevalligerwijs.
Ineens hulp te over. Eén van de jongens zag het meteen, loste het voor nu op en moest ik dus fietsend naar Anne.
Daar heb ik hen gebeld via hun kaartje en kwamen zij de fiets halen en ik verbleef al die tijd bij Anne.
Gelukkig ging het met hem een stuk beter en hebben we wonder boven wonder een behoorlijk gesprek gehad.
Ik had zo met hem van doen, maar kan weinig voor hem betekenen.
Nog nooit was ie zo helder, wat kon ik doen? Voelde me zo akelig.
Maar dan, tijd om te gaan. Nog even me afgemeld, mijn vriendin Biena dag gezegd. Bientje was boos, dat de leiding niet beter op Anne paste, “De dokter mot komme”.
De arts was al geweest en ik vind de leiding het ook wel goed doen, maar Biena is Biena en past op Anne.
Ene Sonja, ook een lieverd, past ook op Anne en dat accepteert Anne, zij gaat voor alles.
Zwaai naar de rest en deze keer zwaaien ze allemaal 6 stuks, terug en Biena roept nog wat, wat ik niet versta. Een pure Grunniger.
Daar sta ik dan, buiten zonder fiets. Eerst maar naar de Lidl, was ik toch al van plan.
Winkelwagen gepakt en goed kunnen slagen.
Ook nog een dikke bloemkool voor 99 cent.
Wel veel te groot, maar in gedachten had ik al een oplossing, delen met een buurvrouw voor 50 cent, niet gek toch?
Dat deed ik vroeger met m’n vriendin altijd.
Met de winkelwagen naar de fietsenmaker en mijn fiets stond al klaar. Ik geloofde er niet in en zei iets in die richting.
Hoe ik dan naar huis moest? Met de winkelwagen met boodschappen.
Geen sprake van, ik de fiets, boodschappen in de fietstas, ze hielpen me en daar ging ik weer, niet vol vertrouwen, maar heb thuis gehaald.
Helaas is
Zondag de volgende keer en zijn de winkels dicht.
Laat me asjeblieft niet weer wat overkomen....
En...de bloemkool dus voor de helft kunnen verkopen aan buurvrouw Annie.
Thuis nog lang nagedacht over Anne zijn helderheid, de foute fiets en nu is dit ouwe mens klaar voor de koffie.
Het is inmiddels een dag later en moest het melden.
èFVé
No comments:
Post a Comment