25 februari 2019.
Het is maandag, maar ook zondag. De zon staat hoog aan de hemel,
heerlijk weer dus.
Het is de dag van de dagopvang voor/van Anne, dus kan ik vanmiddag m’n
benen strekken. Eerst nog een hapje eten en dan verdwijn ik op m’n (nieuwe)
fiets richting Lidl. Simpel hé?
Boodschappen zijn weer nodig, dus dit ouwe mens moet wel weer. Misschien
valt er nog wat te beleven..... Het mag, het zou welkom zijn.
Het is zulk mooi weer, zal ik alvast de winterjassen opbergen? Ook m’n
mooie nieuwe Marley-jas? Marley heet de poes in het poezen-café en m’n nieuwe
jas ziet er eender uit, vandaar Marley-jas.
Ergens jammer, ik heb ‘m nog maar amper.
Poes Marley zal ik nooit weer vergeten, misschien zij mij wel, het zij
zo. Ze is wel zwarter dan op de foto.
Pas snel op m’n e-fiets naar Lidl in Kloosterveste geraced. Alles
gekocht wat volgens mij nodig was.
Het is weer binnen en het wachten is op de hoofdpersoon, Anne v.d.
Meulen hemzelf.
Ik was in de veronderstelling, dat ik 3 uur thuis was van boodschappen
halen, het bleek 2 uur te zijn. “Ouwe taart”, zei ik tegen mezelf, “Hoe stom
kun je zijn”.
Anne is weer thuis, maar tot m’n schrik kom ik erachter, dat ze niet
gewandeld hebben. Snel een banaan en koek, pillen en nog een rondje. Het is
zulk mooi weer, dan MOET er gewandeld worden en zo deden we een bekend stukje,
niet te lang en niet te kort.
Overal bloeien de sneeuwklokjes en krokusjes. Zo prachtig...
Nu nog even koken en dan met de beentjes omhoog. Ondanks mooi weer aten
wij toch stamppot zuurkool, zelfs met spekjes.
Zondigen kan zo
héééééérlijk zijn!
FRAN
No comments:
Post a Comment