Deze dag had ik een prachtig jasje aan, een soort colbertje.
Al gekregen van Johanna, maar droeg het eigenlijk te weinig. Een tip van
Sonja bracht me op het idee, het jasje te dragen over m’n col. Vandaag de dag
kan dat nog best, zo warm is het nog niet. Hopelijk komt dat nog wel. Dus als
colbert binnen.
Zo gezegd, zo gedaan.
Als het lukt in tijd rust ik ‘s avonds een poosje, zet voor Anne de TV
aan en ga plat. Ik heb het nooit geloofd, maar het is goed, ik slaap zelfs.
Kom weer beneden, zit Anne met z’n jas aan. Hij vindt het koud. Dat kan
eigenlijk niet, want 21 graden is toch eigenlijk best lekker??? Er hangt over z’n
stoel een vest voor koude momenten en zelfs een plaid in handbereik.
Maar een jas? Dus ik zeg er wat van. Anne reageert een beetje
ontevreden, zegt dat ie het koud heeft, maar ook, dat ik zelf de jas ook draag.
Toen kon ik er nog niet om lachen, maar het is wel geinig. Ik laat het zo.
Op datzelfde ogenblik komen Desmond en Ronald binnen en ik roep: “Houd
de jas maar aan hoor”.
Ronald komt ongerust binnen en loopt gelijk naar de
thermostaat en kijkt me aan met een aparte blik.
Ik vertel, dat pa de jas aan heeft, omdat ik ‘m ook draag en Ronald ziet
gelijk de humor en eindelijk word ik ook wakker.
“Ik kan me daarin wel vinden”, zegt Ronald met een grijns.
Pa Anne verdwijnt naar de keuken en komt zonder jas weer terug.
Streken zijn het, maar bij nader inzien wel leuke streken, toch?
FRAN
No comments:
Post a Comment