Vrijdag/Zaterdag/Zondag

17 mei 2019

Eens per 14 dagen komt de chauffeur die tot bijna onze achterdeur rijdt. Zo gemakkelijk, Anne kan zo de bus in springen. Niet helemaal waar, maar bij wijze van spreken.

Ik zag even niemand, dat bleek niet waar. Een aardig dametje schreeuwde al: “Goeiemorgen”. Ik zeg: “Ook zo’n portie” en zie dat er zelfs nog een manneke in de bus zit.

Ik zeg: “U ook alweer in de bus?”. “Ja”, knikt ie. Ik wens hen nog een leuke dag toe en het dametje roept: “Daar kunnen we zelf een heleboel aan doen”. Ik zeg: “Als U dat maar weet”.

Ze lacht en ik lach terug.

Ik benoem weer de rollator, dat de chauffeur er voorzichtig mee moet zijn en hij zegt: “Dat zei U 2 weken geleden ook al”. Ik zeg: “Nog even en ik kan mee met de bus”. “Dat wilde ik net zeggen, maar U bent me voor”.

Nog even dag zeggen en zwaaien maar en de bus draaien maar. Doei alle 3.

Ik ga voor boodschappen op pad.

FrAn

18 mei 2019

Yvonne is onderweg naar Amerika en Greet is onderweg naar Nederland.

Ze passeren elkaar niet. Ze gaan ieder een andere kant op, zo goed ik m’n aardrijkskunde nog ken. Goed ben ik er niet in, maar het zijn 2 uitersten, Australië/Amerika. Als ik goed nadenk, dan vliegen ze beiden dezelfde kant op, de één van ver, de ander naar ver.

Een oude vriend, leren kennen in Portugal, is jarig vandaag, dus even een praatje mee gemaakt. En zo begint onze dag. Vanmorgen al vroeg kwam Rita ons bezoeken, Rita van I care. Koffie met haar gedronken. Hoe het kan, weet ik niet, maar steeds maak ik fouten, juist bij haar. Koffie met enz.. Vandaag was ik voorbereid, goed van mij hé? Zeg maar ja.

Anne scharrelt in het zonnetje in z’n groot-grond-gebied rond en vermaakt zich prima. Ben nog even komen helpen. Eigenlijk hoop ik, dat de buurman z’n ogen open doet en denkt, dat kan ik niet verwachten van zo’n oudere man, dus ga ik helpen. Hij is thuis, ik zie ‘m niet. Toch had ik hem er al eens over aangesproken. Kina kom terug, we missen je.

Hopelijk zit er later op de dag nog een wandeling in, dan ben ik ook blij. Dat is nog even afwachten.

FrAn

19 mei 2019

Zondag. Mijn dag.

Het mislukt nogal eens, net als vandaag. Anne was weer in de war, moest weg, volgens hem. Was al vroeg in de weer. Lawaai te over. Dit is de enige dag dat ik tijd neem om te douchen.

Dat ga ik nu uitgebreid doen, heb er al bijna een morgen opzitten. Maar de zon schijnt, dat is oké.

We wandelden na de koffie, zelfs zonder jas. Vanmiddag maak ik foto’s van de bankjes, die we onderweg aan doen. Nu gaan we een broodje eten. Onderwijl wacht ik op binnenkomst van Yvonne en van Greet. Pas dan ben ik rustig.

Nog even een leuk extraatje, Nederland won gisteravond het Songfestival. Waar een klein lang groot in kan zijn. Niet dat wij nog op waren, we lieten het over aan de jeugdigen onder ons.

Ik moet wel zeggen, ik vond ‘m goed, steengoed.

Hier de vele foto’s van de bankjes en deze vrouw is weer dit tevreden.

De foto’s zijn van bijna alle bankjes, maar per keer doen we er normaal maar 2, hooguit 3.

Ik vind, dat de foto’s boekdelen schrijven....

FRAN