De dagen vliegen voorbij...

5 Januari 2021

Alweer vijf dagen oud, dit nieuwe jaar en ik heb me nog niet één keer vergist in en met het jaar 2021.

Morgen een APK voor m’n algehele gezondheid en dan kan ik er weer een jaar tegen. Al vroeg moet ik verschijnen, doordat alles nuchter moet. Gewapend met plas in potje en goede moed zal ik er zijn.

Maar niet zonder hulp van m’n dochter. Zij wekt mij. Tegenwoordig ben ik een luiwammes en slaap ‘s morgens nog lekker door. De wekker in m’n telefoon durf ik niet aan te raken, stomme trut die ik ben. Maar dan...is er mijn dochter, mijn nieuwe wekker.

Toch wil ik nog zo’n ouderwetse wekker aanschaffen. Kan even niet met die stomme Corona. Ik hoop maar, dat ie niet kan lezen, want hij is ons goed de baas en doet met ons, waar ie zin in heeft.

Dus eigenlijk moet ik respect hebben. Aan m’n laars, respect voor dat monster?

No way.

Ik eet uit de diepvries, want....die wordt donderdag gehaald en de nieuwe gebracht. Dan MOET ie leeg zijn. Ik heb er nu iets bruins uit.

De geur komt niet binnen, als het maar geen bonensoep is, dat is geen goed idee met de onderzoeken van morgen. Dan nog een dagje uitstellen en pas morgenavond dat bruine goedje eten. Moet kunnen.

Zal ik toch nog stickers moeten kopen en melden, wat in de doosjes zit, die de diepvries ingaan. Nog even wachten. Potdorie Corona duvel op, zelfs kleinigheden kunnen we niet gaan kopen, zulke simpele dingen.

Nog even goed nieuws, net voor m’n afsluiting. Johanna, onze schoondochter, is getest en is vrij van Corona. Gelukkig, kan Ronald weer naar z’n werk en eventueel naar z’n pa. Zo hij wil.

Dit is ‘m voor vandaag, zeg maar dag met je handje, dat mag nog net.

6 Januari 2020

Gisteren nog met Ronald naar Anne geweest, was weer gezellig. Anne had het over schaatsen, tien rondjes en de zee was er ook weer bij. Er was een foto verdwenen, zoeken in alle hoeken brachten ‘m weer in op tafel en dat werd letterlijk de nieuwe plek van de foto.

Deze morgen zou ik voor een algeheel onderzoek, een APK zogezegd. Was iets niet goed genoteerd, nu nog een keer en dan nog weer naar de arts. Wat een gedoe. Alles in eens, dat was de bedoeling en voor de uitslag naar de arts.

Zo ben ik wel op tijd voor m’n maandelijkse koffiedrinkmorgen. Met nog drie buurvrouwen teuten we over van alles en nog wat. Gezelligheid kent geen tijd en .... nu ben ik wel op tijd, ook wat waard.

En ... was het gezellig? Wat denk je? Het was reuze gezellig en de volgende afspraak is bij mij en wel de derde Februari. Hopelijk heb ik dan m’n mooie tafel. Anders zal ik toch een glazen buiten-salontafel kopen.

Zou jammer zijn. Handenarbeid van Ronald kan ik heel emotioneel van worden. Hij kan dat zo goed. Die tafel/dekenkist is zoooooooo mooi. Ik zou ‘m wel te voet willen halen, maar dan met iets met wielen eronder.

Al zal ik er uren over doen om ‘m hier te krijgen, de kist/tafel is het zo waard. En zo blijft ie in de familie, ook wat waard, toch.

De lunch zit er in en de wandeling staat voor de deur. Mijn wandeldame is onbereikbaar, dan toch maar alleen. Bewegen moet, bewegen is goed.

En vanavond aan de bonensoep. Morgen de nieuwe diepvries. Voel me net zo’n blij kind in afwachting van haar nieuwe speeltje.

FRAN