21 Januari 2021
Terug van mijn bezoek aan mijn zoon.
Ik blijk nu weer Anne z’n moeder te zijn. Hij heeft bijna verkering, ze is veel jonger dan ik ben. Dat is logisch, ik ben z’n moeder.
Het went, dit is z’n tweede vlam. De ander dacht het nog te zijn, maar hij heeft alweer een ander op het oog, “Zoiets als Sonja”, zei hij.
Weer vreemde verhalen deden de ronde, ik ga er in mee en dan worden ze steeds sterker. Hij vindt mijn bewondering voor hem geweldig en zwets dan maar door.
Ach, het is al erg genoeg, de man is zoooooooo ziek. Hij kent me nog, wel niet in dezelfde vorm gegoten in waar ik moet zijn, maar toch, ik ben nog welkom.
Moest wel half vier weer weg van hem, “Het weer is niet te vertrouwen”, zo zei hij.
Hier laat ik het bij voor vandaag. Genoeg stof om over na te denken. Hij was enorm vrolijk en dat is heel wat waard.
Het was vreselijke harde wind, maar ik ben weer thuis.
Soms valt het mee en soms zit het tegen...
FRAN
No comments:
Post a Comment