Vandaag...

 

Vandaag.

Vandaag is nog niet morgen.

We beginnen zonder zorgen.

Bij de winkel aangeland

begin ik met m’n volle verstand

de dag maandag te noemen

en wilde ik verbloemen

dat in de war was

en dat ontdek ik nu pas.

 

Dom genoeg

dacht ik nog,

dat ik me goed gedroeg.

Maar ook ik ben in de war met vandaag.

Ik ben zo verduvelde traag.

 

Vandaag is nog niet morgen.

Dus niet zonder zorgen?

Misschien is morgen wel weer goed,

niet dat het er nu toe doet.

Maar de angst is daar,

is dat zo raar?

 

Wij zijn nog samen,

anderen kunnen dat beamen.

Ik pas dus op hem.

Kom ik niet klem

als ik zelf niet alles meer weet?

Dat ik de dagen al vergeet.

 

Ik zal proberen

de kalender te eren.

Ik kijk vanaf nu alle dagen

en hoop “vergeten” te vertragen.

 

FV

De boot

31 Augustus 2019

Vandaag was het in de morgen nog lekker koel.

Charlotte kwam de was doen, dus is Anne weer fris en fruitig.

We besloten om maar meteen onze wandeling te maken en Anne koos een andere weg.

Wel wist ik, dat we die kant niet verder zouden kunnen, zitten kon je er wel.

Mijn ex-buurvrouw en ik hebben vaak daar een poosje onze rust kunnen vinden en nu doe ik het stilletjes over met mijn Anne.

We troffen het, de bankjes waren leeg en de brug gaf alarm. Dat betekent, dat ie open zou gaan.

De brugwachtster vertelde ons, dat er een hele mooie boot aan kwam, dus besloot ik die op de foto te nemen.

Zij zelf moest van de ene naar de andere brug fietsen, dat bleek geen bezwaar. Dan had ze wat te doen en volgens mij genoot ze van haar werk vandaag.

Inmiddels was de boot weer zichtbaar en inderdaad, het was een mooie vrachtboot, omgebouwd tot woon/trekboot.

Ik vind de foto goed gelukt en dan is het toch weer een ander wandelingetje geworden en hebben we de brugwachtster hartelijk bedankt, dat ze ons tipte.

We zijn weer thuis en het is tijd voor onze lunch. Er zijn nog lekkere hapjes over van m’n verjaardag, dus een broodje smullen maar.

Deze zaterdag is zo gek nog niet.

Anne liep weer een stukje verder en we zijn beiden dik tevreden.

Zo moet het zijn, toch?

FRAN

Grytsje

30 Augustus 2019

Deze keer besteed ik aandacht aan mijn blogonderneemster.

Door haar kan ik weer naar hartenlust bloggen.

Ze is mijn nicht, mijn compagnon, mijn steun en toeverlaat.

Lieverd, mag ik je vandaag in het zonnetje zetten?

Verder laat ik je weer helemaal met rust, afgesproken.

Bedankt voor al je toewijding en tijd, die ik van je steel/pik, maar net hoe je het wilt noemen.

Kon ik maar even bij je zijn. Blijven dromen.....

Liefs, liefde en geluk,

Jouw FRAN

"Geen Feest"

28 Augustus 2019

We vieren het niet, de verjaardag van dit ouwe mens. 80+, blijft 80+.

Oh dokter..wat een pien....

Toch moet ik melden, dat ons zootje ongeregeld me geweldig verrast hebben en dat ik me geweldig jarig heb gevoeld, waarvan nog de stuiptrekkingen.

M’n nek voelt nog wat onwennig, maar dat neem ik op de koop toe.

Voor een mooie foto (???) doe ik alles (???). De foto’s geven niet echt weer, hoe de feestviering verliep, het lijkt meer op een vergadering?

 

Het zij zo.

Het was zo leuk en het was een leuk “Geen Feest”.

Mensen nog aan toe, wat was het gezellig met ons eigen groepje.

Bovendien 2 zakken voer van cafetaria “De Beste”. Het kon niet beter.

Alleen onze andere kleinzoon en vriendin ontbraken, zij waren op vakantie, maar met een appje hebben ze me bedacht.

Eigenlijk was de hele dag een succes. Het begon al vroeg met telefoontjes, kaartjes, bloemen en appjes en bezoek.

Bezoek bij mij in dienst, nee, ik noem geen namen, namen noemen we niet.

Zelfs “Vierackers”, hebben mee gedaan, aan mijn geslaagde “Geen feest”.

M’n familie buiten m’n gezin heeft me ook enorm bedacht, liedjes ingezongen, maar door mij niet te openen, dus binnenkort ben ik nog eens jarig.

Ronald komt pas volgende week hier en zonder hem? Lukt het mij niet.

Vandaag voel ik me héél gelukkig, gisteren dus al begonnen, maar ook hondsmoe.

Anne kon niet stoppen met feesten en kwam vannacht met alle kleding aan de trap op. Al met al toch wat te druk voor hem geweest?

Heel gemoedelijk liet ie zich weer vergezellen naar z’n bed, kleding uit en in ondergoed opnieuw in bed. Een knuffel wil wel eens helpen en eerlijk gezegd heb ik hem niet weer vernomen.

Het was WARM in huis.

EN het was een TOPdag...

FRAN

Ik heb niks met honden

25 Augustus 2019

Gisteren een boswandeling door de struiken van de Larix. Dat was fijn. Allemaal bankjes, die we gretig benut hebben. Gepraat met allerlei soorten pluimage.

In één woord ........ gezellig.

Water mee en pepermuntjes.

Anne is niet gewend om water uit een flesje te benutten en dat werd hoesten. Hij liet het dan ook bij die ene keer. Dat is jammer. Zal ik een volgende keer beter m’n best doen en een beker vocht meenemen.

We zagen veel hondeneigenaren met hond en het spijt me, dat ik maar van enkele honden een foto heb gemaakt. Ik bedacht het te laat. Maar hier volgen er een paar.

We wandelden ongeveer twee uurtjes. Stop, nu lieg ik, we zaten meer dan we wandelden, het was er heerlijk.  Beesten in het nieuws. Hun eigenaren gespaard, sommige met tegenzin.

Nog even een extra’tje.

Jongelui met een hondje hetwelk je in de zak kon steken. Daar moest een foto van komen. Volgens hen was het een Fries hondje. “Komt dat even goed”, zeg ik, “wij ook”.

De jeugd helemaal enthousiast en de jongeman in kwestie zegt: “Dan kinnen we wol eefkes in us Memmetaal prate”. Ik zeg: “Ja hjer, dat mai”. En ik op m’n beste Fries nog een paar zinnen, alhoewel ik moet zeggen, ik ben er niet goed in. Froukje komt uit de stad. Daar praten ze weer anders plat.

Hun hondje wilde niet naar ons kijken, zegt die knul, ”jo moatte even sa dwaen”, en blies een apart geluid. Ik zeg: “Dat wurd ‘m net, dan blaas ik mien gebit uut”.  Ze lachten me grandioos uit en ik vond het prima.

Hoezo........ik heb niks met honden!

Vandaag, een dag later dus, weer opnieuw het bos ingedoken, nu de andere helft. Veel drollen moeten ontwijken en zelfs bij een bankje geen drol kunnen vinden, maar ..... stront wie heeft je gescheten, het stonk er wel naar, je raadt het al, pé oo, ee, pé.

Minder lang gedwaald en gezeten, misschien nog warmer dan gisteren? Of we worden/zijn moe.

Af en toe een mooi hoekje met wilde bloemen, wat wil een mens nog meer?

Weinig honden met eigenaren, wel veel fietsers. Lijkt me ook een stuk koeler dan wandelen. 

Wat niet kan, kan niet, dat moeten we ons getroosten.

FRAN