15 Augustus 2019
Vandaag
voel ik me helemaal uitgeblust, terwijl de persoon, waar het meeste mee aan de
hand is, rondstapt en fris is als een hoentje.
We hebben
na Anne’s bezoek aan de Vierackers zelfs weer gewandeld. Als ik m’n gevoel had
moeten volgen, had ik het niet gedaan, maar omdat Anne moet blijven bewegen,
trok ik maar weer m’n Schutrups-schoenen aan en Anne heeft ze ook, dus daar zal
het niet aan liggen.
Mijn
dagje vrij voelde echt als dagje vrij. Er kwam niks uit m’n handen. Anne z’n
nieuwe kuur gehaald, een herhaling van de vorige en nog even een eindje
gefietst om daarna snel naar huis te gaan en niks meer heb willen/hoeven doen.
Vrijdag
de rest van de boodschappen maar, vandaag zat het er niet in.
Weet je
wat ik denk? Anne is gedrogeerd met de Prednisolon. Ik kan me nog uit een
ververleden herinneren, dat Anne zo fit werd van die handel.
Het is
best een Paardenmiddel, maar als mijn Anne zich daar zo goed bij voelt,
misschien kan hij dan na deze kuur een soort onderhoud, waarmee ik bedoel, een
kleine dosis voor altijd?
Ik voel
me slecht na deze zin, toch geloof ik dat dit Paardenmiddel een uitkomst is.
Nog zo kort geleden, dat ie in een diepe put zat en nu stijgt ie ver boven me
uit.
Ben ik
jaloers? Nee echt niet. Wel verbaasd.
Op dit
moment kun je Anne de plus noemen en ben ik de min.
FRAN
No comments:
Post a Comment