18 April
2019
De bus
komt en ik loop samen met Anne er naartoe. Eis nog snel een kus en Peter helpt
Anne bij instappen, ik geef de rollator aan en zie, Anne heeft de riem nog niet
om.
Zeg dat tegen hem, hij snapt me niet, verstaat
me niet. Ik zeg het en wijs om me heen alsof ik de riem omdoe bij mezelf.
Anne
kijkt verbaasd. Ik wordt ongeduldig en zeg keihard: “Je riem”. Drie mannen plus
de chauffeur schrikken van mij en Anne verstaat me eindelijk.
En wat zegt ie guit? “De riem heb ik om”, en
wijst naar z’n broekriem. Ik schater het uit.
Sorry,
wat weer een rare start. Gelukkig is de chauffeur al een beetje aan me gewend,
maar die andere jongens? Wat doe ik die oudjes weer aan. Anne blijft nuchter en
kalm en dan gaan ze. Vreselijk hé, dan ga ik m’n boekje zo te buiten, al bij de
derde keer.
Gelukkig
staat me nu wat leuks te wachten. Op de fiets naar Kloosterveste, boodschappen
doen en om 12 uur ontmoet ik er Theo, de zoon van m’n overleden vriendin. We
gaan voor een kroketje bij Kwalitaria.
Dat zijn leuke dingen voor de mensen, zeg nou
zelf. Dit is uiteindelijk het echte verjaarskadootje.
Nu heb ik
geen schuld meer. Graag met mosterd.
En OF het
gesmaakt heeft. Bovendien nog goeie gesprekken over en weer. Zo fijn is dat.
Ook kreeg ik nog een enorme zak met Paaseitjes.
Te gek,
toch? Daarna nog snel even naar de Lidl en nu ben ik klaar voor Anne. Komt U
maar.
Heerlijk
weer, wel veel wind, maar dat deert m’n e-fiets niet, we vliegen langs ‘s
Herenwegen.
Die
kroket houden we erin, even een poosje wachten en dan....en dan.....doen we het
opnieuw.
Ik hoop
niet, dat Theo wil wachten tot mijn verjaardag. Dit was uiteindelijk wel voor
de zijne. De mijne duurt nog zoooooo-lang.
Anne is
weer thuis met zelfs een foto van dezelfde mannen van vanmorgen in de bus. Ze
hebben het overleefd. Nu in de zon, wel onder een zonnescherm. De dame op het
plaatje is me nog niet bekend. Ik geloof, dat ze Sjoukje heet? Mirjam van Icare
herkende haar en op de folder van deze dag komt haar naam voor.
Dus Sjoukje, je zit erin. (in
mijn hoofd dan).
FRAN
No comments:
Post a Comment