1
April 2019
Mijn
nicht, een dochter van m’n broer woont in Assen en dat vind ik geweldig. We
appen elkaar en af en toe ontmoeten we haar en haar man.
Toevallig
voelen m’n nicht en ik ons met elkaar verbonden. Zij verloor haar pap, mijn
broer, met 25 jaren en ik verloor mijn vader, haar opa, ook met 25 jaren. Het
lijkt en voelt nog steeds als een gemis.
Maar onze
levens gaan door en zij en haar man hebben inmiddels twee kleinkinderen. Ware
schatjes en over hen wil ik het even hebben.
Toevallig kreeg ik een prachtige foto van hun kleinkindjes, waarvan het
ventje de eerste treden naar groot worden maakt. Hij gaat voor ‘t eerst naar
school. De foto die ik kreeg, lijkt op die dag te zijn en samen met z’n zusje
maakt hij z’n entree. Het is hem goed afgegaan die eerste dag en eerlijke
gezegd zijn kindjes er dan ook ineens aan toe.
Dit wil ik graag met de hele wereld delen, het geeft me zo’n goed gevoel
dat ik nog enigszins mee mag leven met hun levens.
Thea, dit is het
geworden, bedankt dat het mocht.
Liefs,
FRoukje en ANne, samen gevoegd....FRAN
No comments:
Post a Comment