Woensdag

11 April 2019

Gisteren, woensdag, had Anne het idee, dat alles weer super-vlug moest en trekt na het wassen z’n pyamajasje weer aan en z’n trui er overheen.

Dan geldt weer, haastige spoed is zelden goed.

We beginnen opnieuw. Rustig aan dus. We gaan ontbijten.

Als ik nog even iets moet pakken, ga dus van tafel.

Hupla, ook Anne alweer onderweg. Heel vroeger zaten kleine kinderen in tuigjes, een idee voor oudere mannen?

Voor de rest ging alles perfect. Chauffeur Hans kwam hem halen en in de bus zaten deze keer alleen maar mannen. “Dag jongens!”, zeg ik. Die gezichten alleen al, is dat voor ons?

Zoiets.

En dan gaan ze.... Ik zwaai tot ze uit zicht zijn en begin aan mijn taken. Op de fiets boodschappen doen, hoi hoi hoi.

Vrijheid-blijheid. De zon schijnt en ik kan wel zingen!

Stevige wind, zelfs in de hoogste stand moet mijn ouwe beestje zwoegen ( de e-fiets ). 

Beter hij dan ik.

Alle boodschappen weer binnen tot zover, er is soms meteen weer iets nodig, dat is voor later.

Na alle ellende (???) heb ik mezelf weer getrakteerd op een echte Kwalitaria-kroket. Moest even aan Kina denken. Dit deden we samen geregeld en vandaag was ze erbij in mijn gedachten.

Dit is het weer voor vandaag. Trouwens, vannacht ging goed, het kan dus wel.

We hebben geslapen.

FRAN