17 April 2019
Girlpower...
Wie van
ons kent dat terrein?
Studenten,
zo ze zeiden, kwamen door heel Nederland aan de deuren om een gift te vragen
voor meisjes, die uitgehuwelijkt werden.
Ik wilde
meer informatie, prospectus of dergelijke. Die hadden ze niet. Dan een site op
de computer, ook niet bekend.
“Sorry
jongens, ik vind het prachtig wat jullie willen, maar zo ga ik niet met jullie
in zee”.
Hij werd
amper aan boos. Ik mocht mee-lezen op z’n tablet. Die tijd had ik echt niet,
was met eten bezig. En wat zegt me dat. Alles kunnen ze zelf verzonnen hebben
immers?
Ben ik
slecht, dat ik niks geloof? Bewijzen dat het goed zit, die wil ik hebben. Of ik
het dan niet verschrikkelijk vind, dat meisjes uitgehuwelijkt werden. Helemaal
mee eens, verschrikkelijk. “Maar het doel zal ook wel goed zijn, op deze manier
is het mij te onduidelijk, kom maar eens weer met meer materiaal”.
Hij wenst
me een fijne avond en ik bedankte hem daarvoor.
Heb ik er
nu last van? Jazeker, ben ik verkeerd bezig? Ook heb ik nog gezegd: “ Zoek het
hoger op en doe het via de TV, dan stroomt het geld binnen”. Volgens hem viel
dat vies tegen. “Collecte”, opperde ik nog. Dat gaat nooit goed, dan stelen
mensen het geld uit de bus.
Toen was
het voor mij over en uit. Wat doen zij met het geld?
Toch
moest ik dit er even over schrijven. Vertrouwen? Dat heb ik verloren.
Zoekt en
gij zult vinden, ik ben te moe om op zoek te gaan.
Ik stop
erover en wil het vergeten. Ik heb beslist, daar houd ik het bij.
FRAN
No comments:
Post a Comment