Van alles wat...

17 Oktober 2020

Na een onrustige nacht ziet de dag er goed uit volop zon.

De nacht begon ik met een nekkussen, na een uurtje was dat niet echt fijn meer en doe ik een gooi naar een ander kussen. Ook die kon de nacht niet vervolmaken en zo vervolgde ik al mijn kussens om uiteindelijk toch in slaap te vallen.

Zoiets als een “One night stand”, maar dan meerdere in één nacht. Niet te doen. Het zal de wisseling in weer zijn, heb meestal in deze tijd erg veel last van spierpijn, we doen het er maar mee, het is niet anders.

De dag is al ruimschoots begonnen. Telefoon. Onze kleinzoon met een geweldige mededeling. De intocht vieren van hun prachtige verbouwde kamer.

Ik word gehaald en gebracht en voel me bijzonder. Ik mag samen met hen de opening van hun mooie verbouwde kamer vieren met/via een etentje. Mijn dag kan niet meer stuk. 

Dankjewel Desmond. Ook de anderen natuurlijk, zijnde onze zoon en z’n vrouwtje.

Ook ben ik van plan Zondag bij Anne langs te gaan. Dat mag niet zomaar meer, ik zal iets moeten ondernemen, zelfs een formulier meenemen/invullen en vooraf telefoneren. De Corona is spelbreker van zoveel mooie dingen.

Vooral voor de jeugd is het een gemis niet meer jeugd te mogen zijn. Dat is maar een bepaalde tijd uit/in hun leven. Het begin van Corona was al vroeg in dit jaar, wanneer eindigt het?

Even snel een bos rozen gekocht en wat lekkers voor mijn jeugd en nu afwachten wanneer de taxi voor komt.

Nog even gezellig gekletst/getelefoneerd met vriendin Kina. We zien elkaar nooit meer en dan is dit het enige echte contact.

Ik stuur wel al m’n blogs naar haar en we appen. Het valt allemaal dus nog wel mee, als ik dit zo over lees.

Gehaald en gebracht door zoon Ronald en .... het was er goed vertoeven.

 

De kamer ziet er geweldig uit. Helemaal klaar is het nog niet, gordijnen ontbreken nog en die prachtige boxen.

Misschien, heel misschien mag ik dan een keer een filmpje komen kijken. Het geluid is zo verfijnd, zo goed. Je zit dan op de beste plaatsen in de bioscoop en vooral met een muziekfilm wordt het trillen van geluk.

Vanavond speelde het eten de hoofdrol.

Eigenlijk had ik te voet huiswaarts moeten gaan, maar dat durf ik niet in donker. Morgen maar wat oefeningen doen.

Het eten was zoooooooo goed, het was overheerlijk.

Eten van de Balkan, veel vlees en zo heerlijk gekruid en zo goed gaar.

Ik at veel, heel veel. Waar laat ik het, dacht ik nog. De smaak was raak.

Dankjewel Ro/Jo/Des, hier zal ik nog vaak aan terug denken.

FrAn